اثربخشی درمان ماتریکس بر بهبود شاخصهای درمان سوءمصرف مواد مخدر در معتادان تحت درمان در اصفهان

هدف این تحقیق برر سی اثربخشی درمان ماتریکس بر بهبود شاخص های درمان سوءمصرف موادمخدر در معتادان تحت درمان شهر اصفهان بود. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی (پیش آزمون-پس آزمون) میباشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه معتادان تحت درمان شهر اصفهان در سال ۱۳۹۹ بودند که از بین آنها، ۳۰ نفر به شیوه ی در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان این پژوهش مقیاس خلق مثبت، خلق منفی (واتسن، کلارک و تلگان، (۱۹۸۸، پر سشنامه اهداف شخصی (ککس و کلینگر،(۲۰۰۳؛ پر س شنامه سنجش وسوسه مصرف مواد پس از ترک (فدردی، بر عرفان و ضیایی، (۱۳۸۷؛ تست تفکرات غیرمنطقی (جونز، (۱۹۶۹ را تکمیل کردند. همچنین گروه آزمایش تحت جلسات درمانی ماتریکس در طی ۱۰ جلسه ۶۰ دقیقه ای قرار گرفتند. داده های به دست آمده در دو سطح آمار تو صیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار ا ستنباطی (تحلیل کواریانس چندمتغیره) با نرم افزار spss نسخه ۲۳ تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که درمان ماتریکس باعث بهبود خلق مثبت، خلق منفی، انگیزش انطباقی، تفکر غیرمنطقی درماندگی، تفکر غیرمنطقی اجتناب از مشکل و تفکر غیرمنطقی بی مسئولیتی هیجانی به جز تفکر غیرمنطقی توقع تایید از دیگران ووسوسه ی مصرف مجدد درسطح ۰/۰۵شده است

کلیدواژه ها:

بهبود شاخص های درمان سوءمصرف موادمخدر ، درمان ماتریکس ، معتادان.