فراتحلیل پژوهش های مربوط به شیوه های اثربخش آموزش و توانبخشی به دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری خاص با نقص در نوشتن

یکی از شایع ترین اختلالات دانش آموزان دارای نیاز ویژه، ناتوانی یادگیری خاص است که امروزه بسیاری از دانش آموزان، والدین، معلمان و اولیای مدارس با آن به نوعی درگیر هستند و لزوم استفاده از انواع مداخله و توانبخشی در این زمینه احساس می شود، لذا هدف از فراتحلیل حاضر بررسی اثربخشی مداخلات و برنامه های آموزشی، درمانی و توانبخشی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری خاص با نقص در نوشتن (نارسانویسی) است، روش مطالعه از نوع تحلیلی و مروری می با شد، جامعه آماری پژوهش شامل تمام مقالات پژوه شی داخلی در رابطه با اثربخشی انواع رویکردهای درمانی روی دانش آموزان نارسانویس منتشر شده بین سال های ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۹ بود که با استفاده از چهار کلید واژه، "اختلال یادگیری خاص"، "نار سانوی سی"، "آموزش" و "توانبخشی" در بانک اطلاعات نشریه کشور، پایگاه اطلاعات علمی جهاددانشگاهی، گوگل ا سکولار، ایرانداک، ساینسدایرکت، جستجو شدند و ۹۴ مقاله به دست آمد و پس از حذف مقالات تکراری و غیرمرتبط با اهداف پژوهش، ۵۶ مقاله باقی ماند که در ادامه با توجه به معیارهای ورود و خروج، چکیده، عنوان و کیفیت روش شناسی مقالات (براساس روش نمونه گیری، نوع مطالعه، تعریف دقیق گروه هدف، روایی و پایایی ابزار جمع آوری اطلاعات) نیزمورد بررسی قرار گرفتند، در نهایت ۹ مقاله برای تحلیل وارد پژوهش شدند؛ یافته ها نشان داد که رویکردهای درمانی آموزش یکپارچگی حسی، روش چند حسی فرنالد، روش ادراکی-حرکتی کپارت، روش سینا، ترکیب واج ها، آموزش توجه، آموزش مهارت های خودآموزی و برنامه ها و فعالیت های حسی-حرکتی بر بهبود انواع نارسانویسی مفید و اثربخش هستند، و می توان نتیجه گرفت که از انواع روش های ذکر شده می توان برای تقویت خدمات آموزشی و توانبخشی دانش آموزان مقطع ابتدایی مبتلا به نارسانویسی بهره برد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، توانبخشی ، اختلال یادگیری خاص ، نارسانویسی