نقش ناگویی خلقی در پیش بینی خشونت خانگی

ناتوانی در پردازش شناختی اطلاعات هیجانی که به عنوان ناگویی خلقی شناخته میشود، ممکن است بر خشونت خانگی اثر داشته باشد از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ناگویی خلقی در پیش بینی خشونت خانگی انجام گرفت . روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و نمونه پژوهش شامل ۳۲۰ نفر از زوجین ساکن شهر اردبیل در سال ۱۳۹۸ بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند . ابزار گرد آوری اطلاعات این پژوهش شامل پرسش نامه سنجش خشونت علیه زنان حاج یحیی (۲۰۰۱) ، و مقیاس ناگویی خلقی تورنتو میباشد . همچنین نتایج داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت نتایج این پژوهش نشان داد که رابطه ناگویی خلقی و خشونت خانگی مثبت و معنادار است و ناگویی خلقی منجر به افزایش خشونت خانگی میشود . با توجه به این که خشونت خانگی عواقب روانی و اجتماعی جبران ناپذیری برای زوجین ، فرزندان و در معنای گسترده تر جامعه دارد لذا توجه ویژه روانشناسان و مشاوران خانواده به این حیطه از مشکلات خانوادگی از اهمیت بسزایی برخوردار است .

کلیدواژه ها:

خشونت خانگی ، ناگویی خلقی