بررسی نقش روشهای تدریس در پیشبینی کیفیت آموزشی در بین مدارس شهر خلخال

هدف مطالعه حاضر بررسی نقش روشهای تدریس در پیشبینی کیفیت آموزشی در مدارس شهر خلخال میباشد. روش پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه مدارس ابتدایی و متوسطهی اول شهر خلخال تشکیل میدادند که از این تعداد، ۲۴۸ نفر از طریق جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ملاکهای ورود به پژوهش شامل تمایل به شرکت در پژوهش، سن بین ۲۰ تا ۵۰ سال داشتن و ملاکهای خروج از پژوهش شامل عدم همکاری و یا بی انگیزگی و داشتن سوءمصرف مواد می باشد ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه های روش تدریس گراشا و ریچمان ) ۱۹۹۶ ( و کیفیت آموزش کلانتری ۱۳۹۴ بود. اطلاعات گرداوری شده با استفاده از نرم افزارSPSS-۲۵مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که بین روشهای تدریس با کیفیت آموزشی رابطه مثبت و معنی داری وجوددارد. بر اساس نتایج رگرسیون چندگانه؛ روشهای تدریس، توان پیشبینی کیفیت آموزشی مدارس خلخال را دارند. بنابراین میتوان گفت که در ارتقای کیفیت آموزشی مدارس، به جذب معلمان توانمند و توسعه حرفه ای آنها و همچنین به شخصیت وعقاید متناسب با آموزش و تدریس باید بیشتر توجه گردد.

کلیدواژه ها:

روشهای تدریس ، کیفیت آموزشی ، نظام آموزشی.