اثربخشی مهارت مثبت اندیشی بر سرزندگی تحصیلی دانش آموزان با عملکرد تحصیلی ضعیف

هدف پژوهش حاضر اثربخشی مهارت مثبت اندیشی بر سرزندگی تحصیلی دانش آموزان با عملکرد تحصیلی ضعیف بود. روش پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر دوره ی متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۹ تشکیل می دادند که از میان آنها ۳۰ نفر به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و در دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و کنترل ۱۵) نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند و به پرسشنامه ی سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (۱۳۹۱) پاسخ دادند. شرکت کنندگان گروه آزمایش، ۸ جلسه برنامه ی مهارتهای مثبت اندیشی مبتنی بر بسته آموزشی کوئیلیام (۲۰۰۳) را دریافت نمودند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که فرضیه ی پژوهش مبنی بر اثربخشی مهارت مثبت اندیشی بر سرزندگی تحصیلی دانش آموزان با عملکرد تحصیلی ضعیف، مورد تائید قرارگرفته است و دانش آموزان با عملکرد تحصیلی ضعیف گروه آزمایش نسبت به دانش آموزان با عملکرد تحصیلی ضعیف گروه کنترل در پس آزمون، به طور معناداری، سرزندگی تحصیلی بیشتری داشتند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که استفاده از آموزش مهارتهای مثبت اندیشی موجب افزایش سرزندگی تحصیلی دانش آموزان با عملکرد تحصیلی ضعیف شود.

کلیدواژه ها:

سرزندگی تحصیلی ، مهارتهای مثبت اندیشی.