پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس سبک های عاطفی و تنظیم شناختی هیجان در زوجین شهر کیوی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس سبک های عاطفی و تنظیم شناختی هیجان در زوجین شهر کیوی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زوجین شهر کیوی در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ تشکیل می دهند. حجم نمونه با توجه به جدول گرجسی مورگان ۲۵۸ نفر تعیین و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی رضایت زناشویی اینچریچ (فورز و السون، (۱۹۸۹، پرسشنامه سبک های عاطفی هافمن و کاشدن (۲۰۱۰) و خودتنظیمی شناختی هیجان (CERQ) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها نشان داد که بین سبک های عاطفی و رضایت زناشویی رابطه معناداری وجود دارد و در مولفه های سبک های عاطفی در دو مولفه سازگاری و تحمل رابطه مثبت و معنادار برقرار بوده و در مولفه سوم که پنهان کاری بود رابطه منفی و معناداری برقرار بوده همچنین در متغیر دوم پژوهش که تنظیم شناختی هیجان بود نیز رابطه معناداری برقرار بوده طوری که در پنج مولفه: پذیرش، تمرکز بر فکر، تمرکز مجدد مثبت، برنامه ریزی و ارزیابی مجدد مثبت رابطه مثبت و معناداری برقرار بوده و در چهار مولفه: خودسرزنشگری، کم اهمیت شماری، فاجعه نمایی و دیگر سرزنشگری رابطه منفی و معناداری برقرار بوده است. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که رضایت زناشویی بر اساس سبک های عاطفی و خود تنظیمی شناختی هیجان قابل پیش بینی می باشد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که سبک های عاطفی و تنظیم شناختی هیجان از متغیر های مهم و مرتبط با رضایت زناشویی می باشد.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، سبک های عاطفی ، تنظیم شناختی هیجان