مقایسه تاثیر آموزش های روانی اجتماعی بر شدت درد بیماران مبتلا به درد حاد و مزمن عضلانی اسکلتی

درد به عنوان یک تجربه روانشن اختی، تحت تاثیر تعاملات پیچیده بین ابعاد حسی- افتراقی، عاطفی -انگیزشی و ارزیابی- شناختی ایجاد می شود. در مدیریت زودهنگام درد اسکلتی و عضلانی بیماران، کمتر به ابعاد روانشناختی درد توجه شده است. بنابراین هدف این مطالعه، بررسی تاثیر آموزش های روانیاجتماعی بر شدت درد بیماران مبتلا به درد حاد و مقایسه آن با شدت درد بیماران مبتلا به درد مزمنعضلانی اسکلتی می باشد. در این مطالعه نیمه تجربی، ۶۴ بیمار مبتلا به درد حاد و مزمن عضلانیاسکلتی با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند.در این مطالعه هر دو گروه آموزش روانشناختی اجتماعی مدیریت درد در ۶ جلسه در گروه های ۸ تا ۱۰نفره (جلسات ۱ ساعته) دریافت نمودند. جمع اوری داده ها قبل، بلافاصله پس از پایان جلسات آموزشی و۳ ماه بعد با استفاده از پرسشنامه مقیاس رتبه بندی عددی درد (NRS) صورت پذیرفت. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ صورت پذیرفت.در این مطالعه میانگین سنی مشارکت کنندگان ۶۳ / ۱۰ ± ۱۰ / ۵۰ و ۹ / ۶۰ ٪ از آنها زن بودند. براساستحلیل نتایج، زمان بر رتبه بندی شدت درد اثر معنی داری داشت (۰۰۱ / ۰ > P)، اما رابطه معنادار قابلتوجهی در زمینه تاثیر گروه بر میزان شدت درد مشخص نگردید (۰۷ / ۰ = P). اثر تعاملی بین گروه و زمانبر شدت درد از لحاظ آماری معنادار بود (۰۰۱ / ۰ > P). آموزش های روانی اجتماعی به بیماران با درد حادو مزمن عضلانی اسکلتی تاثیر مثبتی بر کاهش درد این بیماران دارد که این تاثیر در بیماران مبتلا بهدرد حاد به دلیل ارائه آموزشهای زودهنگام بیشتر است. یافته های این مطالعه می تواند به ارائه دهندگانخدمات مراقبت سلامت در زمینه مدیریت درد عضلانی اسکلتی کلیه بیماران بالاخص بیماران با درد حادکمک نماید.

کلیدواژه ها:

مداخله روانی اجتماعی ، درد عضلانی اسکلتی ، درد حاد ، درد مزمن