مصطفی بهروزی - دانشگاه جندی شاپور اهواز
الناز دانش پژوه - دانشگاه جندی شاپور اهواز

زمینه و هدف: دمانس گستره ای از بیماری ها می باشد که در طی آن به صورت تدریجی میزان شناخت فرد کاهش پیدامی کند و فرد توانایی استقلال خود را از دست میدهد .طبق تحقیقات بعد از سن ۶۵ سالگ ی میزان شیو ع دمانس هر ۵ سالدو برابر می شود تا زمان ی که در سن ۸۵ سالگی یک سوم افراد دارای دمانس هستند.سازمان بهداشت جهانی تخمین زدهاست که در سال ۲۰۱۰ ، ۶ / ۳۵ میلیون نفر و و احتمالا در سال ۲۰۳۰ ، ۷ / ۶۵ میلیون نفر در سال ۲۰۵۰ ، ۴ / ۱۱۵ میلیوننفر دچار دمانس هستند. در نتیجه پیشگیری و درمان آن ضروری به نظر میرسدما در این مقاله ی مروری به بررسی اثردرمان های تعاملی شناخت و حرکت در افراد دارای دمانس می پردازیم. همچنین به بررسی اثر VR که یک درمانمبتنی بر شناخت و حرکت است در این مقاله پرداخته می شود.روش پژوهش:یک مقاله مروری بوده که با استفاده از pubmed,google scholar,science direct به آن پرداختهشده است.یافته ها: طی تحقیقات صورت گرفته نتیجه گیری شده که ترکیب درمان های حرکتی و شناختی می تواند درجه دمانسو افسردگی را در افراد مسن مبتلا به دمانس، کاهش دهد،همچنین این تمرینات میتواند توانایی شناختی افراد مسن رابهبود بدهد به گونه ای که افراد دارای عملکرد پایین تر در مهارت هایی که پیچیدگی کمتری داشتند موفق تر عملکردندو افرادی که مهارت های بهتری داشتند، در عملکرد اجرایی موفق تر بودند.همچنین در تحقیقات دیگری برده شدکه VR (virtual reality) که یک درمان مبتنی بر شناخت و حرکت است می تواند در توانبخشی افراد دارای دمانسموثر باشد.

VRT, cognitive ,motor ,rehabilitation ,dementia