مقایسه سمیت و اثرات ضدباکتریایی نانوذرات CuO و TiO۲ در محیط کشت جامد

زمینه و هدف: بررسی سمیت مواد مربوط به علم نانوتکنولوژی قبل از توسعه هرچه بیشتر این صنعت ضروری است. از طرف دیگر ویژگی های منحصر به فرد مواد مربوط به این تکنولوژی می تواند در حذف باکتری ها از مواد دیگر استفاده شود. در این مطالعه سمیت و قدرت گندزدایی نانوTiO۲ و نانوCuO با استفاده از چهار گونه باکتریایی در محیط های جامد مورد بررسی قرار گرفته است. روش بررسی: محلول استوک نانوذرات (g-TSS/L ۱۰) توسط محیط کشت مولر هینتون آگار رقیق شد تا غلظت های mg-TSS/L ۶۰۰۰-۵ از آن به دست آید. از هریک از این غلظت ها، سه پتری دیش تهیه گردید و باکتری های خالص سازی شده بر روی آنها، کشت داده شدند. پس از کشت باکتری ها بر روی محیط کشت های حاوی نانوذرات، درصد بازدارندگی رشد تعیین گردید. بر اساس این اطلاعات ۵۰% بازدارندگی رشد (EC۵۰)، غلظت بدون بازدارندگی رشد (NOEC) و ۱۰۰% بازدارندگی رشد تعیین گردید. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد سمیت نانو TiO۲ در محیط جامد بیشتر از نانوCuO است. در این مورد EC۵۰ نانوTiO۲ با استفاده از اشرشیاکلی، باسیلوس سوبتیلیس، استافیلوکوک اورئوس و سودوموناس آیروژینوزا به ترتیبmg-TSS/L ۱۸۱، ۵۷۱، ۹۳ و ۹۳۳ محاسبه شد. در حالی که این اعداد برای نانوCuO به ترتیب برابر باmg-TSS/L ۲۵۵۰، ۱۶۰۹، ۹۴۶ و ۱۲۳۱ به دست آمد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که استافیلوکوک اورئوس به دلیل حساسیت بالا به هر دو نانوذره TiO۲ و CuO، و هم چنین اشرشیاکلی به دلیل مقاومت بالا به ترتیب به عنوان شاخص زیستی در تست های سمیت و تست های تعیین قدرت عوامل ضد باکتریایی نسبت به سایر باکتری های مورد بررسی در این مطالعه ارجحیت دارند.

کلیدواژه ها:

Nanoparticle ، Nano CuO ، Nano TiO۲ ، Bacterium ، E. coli ، Toxicity ، نانوذرات ، نانو CuO ، نانو TiO۲ ، باکتری ، گندزدایی ، سمیت