مریم ابراهیمی - عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی بانکداری، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
مجید نصیری - دانشگاه ازاد اسلامی واحد علی اباد کتول

به نظر می رسد در سال های آتی، در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه[i] (OECD)، افزایش جمعیت سالخورده باعث کاهش شدید نیروی کار فعال خواهد شد. در حال حاضر، با وجود کمبود امکانات و تجهیزات کافی در جامعه آماری مورد نظر در مقایسه با کارگران جوان، نرخ کل مشارکت نیروی کار کاهش یافته و نسبت سالمندی افزایش یافته است. این گونه تحولات همراه با کاهش رشد نرخ جمعیت فعال، سطح زندگی و پایداری مالی مخارج اجتماعی را تا حد زیادی تحت الشعاع قرار می دهد. عموما، شواهد نشان می دهد که مشارکت بیشتر نیروی کار مسن تر موجب افزایش رفاه در بسیاری از کشورها شده است. مطالعه حاضر به بررسی تاثیرات طرح های بازنشستگی پیش از موعد و بازنشستگی سالمندی در کشورهای OECD طی سال های ۲۰۱۹-۱۹۹۰ می پردازد. در این تحقیق تاثیر سن بازنشستگی بر تغییرات نرخ مشارکت نیروی کار مورد بررسی قرار گرفته است. داده های تحقیق از بانک جهانی[ii] و صندوق بین المللی[iii] پول گرفته شده است. قلمرو مکانی تحقیق، ۳۰ کشور عضو OECD هستند. مدل استفاده شده برای این تحقیق، مدل ارزش انتخاب می باشد و به منظور بررسی فرضیات و پاسخ به سوالات تحقیق با توجه به ماهیت داده های جمع آوری شده که بصورت سری زمانی و مقطعی هستند برای براورد تاثیرات سن معیار بازنشستگی از نرم افزار Eviews و روش اثرات ثابت استفاده شده است. نتایج تحقیق بیانگر اینست که برای همه گروه های سنی شامل گروه ۵۴-۵۰ ساله، گروه ۵۹-۵۴ ساله، گروه ۶۴-۵۹ ساله و گروه ۶۹-۶۵ ساله؛ نرخ بیکاری جوانان، نرخ مالیات بر کار و سن معیار سالمندی تاثیر منفی بر نرخ مشارکت نیروی کار در کشورهای OECD دارند.    

سن بازنشستگی معیار سالمندی, نرخ بیکاری, نرخ مالیات, نرخ مشارکت نیروی کار