واکاوی فقهی-حقوقی نقش اقامتگاه در احوال شخصیه

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 122

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_AECLR-4-13_002

تاریخ نمایه سازی: 9 آذر 1400

چکیده مقاله:

اقامتگاه به عنوان عامل اصلی در تعیین تابعیت حقوقی به شمار می رود، این عامل در سیستم های حقوقی مختلف مورد توجه قرار گرفته است. و از سوی دیگر منشا تغییر قوانین در ازدواج ، طلاق، ارث و وصیت می شود. برای تعیین قانون صالح براحوال شخصیه بیگانگان در حقوق موضوعه کشورهای مختلف به طور معمول دو عامل مورد توجه قرار می گیرد : یکی"اقامتگاه" و دیگری"تابعیت". در حقوق ایران در مواد ۶و۷ قاعده اعمال قانون ملی پذیرفته شده و این قاعده را در مورد ایرانیان مقیم خارج و بیگانگان مقیم ایران به صراحت بیان کرده است؛ طبق قانون اقامتگاه قانون صالح در احوال شخصیه اشخاص حقیقی در زمان اختلاف و دعوا تابع قانون مقر دعوا خواهد بود. این پژوهش بر آن که حق تعیین اقامتگاه را در احوال شخصیه به صورت تطبیقی در فقه و حقوق مورد بررسی قرار دهد.کلید واژه ها: اقامتگاه ،تابعیت ، احوال شخصیه ، قانون صالح.

نویسندگان

سمیه آهنگران

دانشگاه علوم قرآن شیراز-دانشگاه دادگستری شیراز(استاد) دانشجوی دکترای فقه و حقوق خصوصی