اثر مهاری آب ازنه در مرحله نم زنی گندم بر کاهش میزان رشد آسپرژیلوس پارازیتیکوس

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 217

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ZISTI-14-2_005

تاریخ نمایه سازی: 7 آذر 1400

چکیده مقاله:

فساد قارچی مواد غذایی سالانه موجب زیان­های اقتصادی فراوان می­شود. گندم ازمهمترین غلات مورداستفاده در ایران و حساس به آلودگی با قارچ­ها می باشد. از جمله این قارچ ها آسپرژیلوس پارازیتیکوس است که باعث کاهش کیفیت مواد غذایی شده و با تولیدآفلاتوکسین صدماتی را به سلامت فرد وارد می­کند. ازن ضدعفونی­کننده­ای قوی بوده و به­سرعت به اکسیژن مولکولی تبدیل شده و باقیمانده­ای برجای نمی­گذارد. هدف از انجام این مطالعه، استفاده از آب ازنه به عنوان یک ضدعفونی­کننده ایمن در کاهش آلودگی گندم با قارچ آسپرژیلوس پارازیتیکوس می­باشد. جهت بررسی تاثیر آب ازنه بر رشد آسپرژیلوس پارازیتیکوس، سوسپانسیون قارچ با غلظت­های ۱۰، ۱۰۲، ۱۰۴ اسپور به ازای هرگرم گندم به نمونه­ها تلقیح گردید و به­مدت ۱۰ روز در دمای c◦۳۰-۲۵ گرمخانه­گذاری شدند. پس از نم­زنی نمونه­های آلوده با آب ازنه با غلظت ­های ۰ ، ۱، ۲ و ۵/۲ میلی­گرم در لیتر مجددا به­مدت ۲۴ ساعت در ۳ دمای ۲۰> ، ۲۵ و ۴۰ درجه سانتی­گراد گرمخانه­گذاری شدند. سپس از روش توزین میسیلیوم­های قارچی پس از خشک کردن آن­ها استفاده شد. نتایج با نرم­افزار SPSS۲۰ تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد آب ازنه می­تواند رشد آسپرژیلوس پارازیتیکوس را به روش وابسته به غلظت، به طور معنی­داری ((p < ۰.۰۰۱ کاهش دهد. استفاده ازآب ازنه در مرحله نم­زنی گندم به طور موثری می­تواند باعث کاهش رشد قارچی شود.

نویسندگان

متین محمدی کوچصفهانی

گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران

محمود علی محمدی

گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران

غلامرضا جاهد خانیکی

گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران

رامین نبی زاده نودهی

گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران

زینب آقامحسنی

گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران

مریم موذنی

گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران

ساسان رضایی

گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران