خوشه بندی استان های کشور بر اساس شاخص های سیمای سلامت در جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۸۵

مقدمه:رشد ناموزون و تحولات استان های کشور در ابعاد مختلف فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی در سال های اخیر نیاز به برنامه ریزی مناسب برای تحقق عدالت در توسعه مناطق مختلف کشور دارد. توجه به ساختارهای موجود در طرح ریزی برنامه های آتی بر اساس ویژگی های منطقه ای امری ضروری بوده و مسیر پیشرفت یکپارچه و همه جانبه را هموارتر می سازد. مطالعه حاضر به منظور شناسایی قطب های همگن در بین استان های کشور بر اساس شاخص های نشانگر سیمای سلامت در کشور انجام گردید. روش کار: خوشه های همگن در بین استان های کشور با استفاده از تکنیک خوشه بندی فازی بر مبنای شاخص های سیمای سلامت در سال ۱۳۸۵ که توسط معاونت بهداشت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی منتشر شده است، به دست آمد. تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار R انجام گردید. یافته ها: استان های کشور ابتدا بر اساس معیار تعیین تعداد بهینه خوشه ها به دو خوشه تقسیم شدند. سپس در مرحله بعد هر یک از این خوشه ها با بهینه کردن خوشه های تشکیل دهنده و به منظور دست یابی به خوشه های کوچکتر، به دو خوشه تقسیم شدند که خوشه های حاصل دربردارنده استان های همگن به لحاظ ساختارهای موجود می باشند. نتیجه گیری: با توجه به الگوی جغرافیایی خوشه های تشکیل شده و بررسی وضعیت هر یک از خوشه ها و در نظرگرفتن نقاط ضعف و قوت و وجوه تمایز خوشه ها با هم، می توان رویکردهای مناسب در ارایه خدمات بهداشتی و درمانی و توزیع مناسب منابع در دسترس اتخاذ نمود. توجه به ویژگی های استان های همگن

کلیدواژه ها:

Fuzzy clustering ، Health Status Indexes ، degree of membership ، Silhouette ، خوشه بندی فازی ، شاخص های سیمای سلامت ، درجه عضویت ، سایه نما