محمدرضا ذوالفقاری - islamic Azad University
محدثه خلیلیان - islamic Azad University

مقدمه: غلظت های بالای سلنیوم محلول، سلنیت و سلنات برای ارگانیسم های زنده سمی می باشند. تجمع سلنیوم در محیط های معین سبب بیماری های پوست، ریزش مو، دفرمه شدن ناخن ها، پوسیدگی دندان ها، اختلالات روانی، نکروز کبد و کلیه و مرگ سلول در انسان می گردد. بنابراین، پالایش زیستی به عنوان یک روش موثر پاکسازی مکان های آلوده به سلنیوم مورد مطالعه قرار گرفته است. مواد وروش ها: در این مطالعه، ۲۶۳ سویه ی باکتری از نمونه های پساب جمع آوری شده از مکان های آلوده به سلنیوم در استان قم با استفاده از روش غنی سازی و نیز کشت مستقیم در محیط جامد جداسازی گردید. MIC با استفاده از روش رقت در آگار در سویه های مقاوم سنجیده شد و روش دیسک دیفیوژن جهت تعیین مقاومت یا حساسیت این باکتری ها انجام گرفت. یافته های پژوهش: سویه های باکتریایی QW۹۰ و QW۲۴۳ به ترتیب رنج بالایی از MIC ۵۵۰ و۵۰۰ میلی مولاری را نسبت به اکسی آنیون سمی سلنیت نشان دادند. براساس تست های متداول بیوشیمیایی و مطالعات۱۶S rRNA به ترتیب سویه ی QW۹۰ و QW۲۴۳ به عنوان Bacillus sp. AB۳۱۵f (FRB۲۱۱۲۵) و Pseudomonas marincola (AF۳۲۶۳۸۲) شناسایی گردیدند. هم چنین، این دو سویه نسبت به برخی از آنتی بیوتیک ها مقاومت نشان دادند. بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از روش غنی سازی در مقایسه با روش کشت مستقیم، موجب جداسازی بهتر باکتری های مقاوم به سلنیت می گردد. هم چنین، QW۹۰ Bacillus sp. strain می تواند کاندیدی برای پالایش زیستی مکان های آلوده باشد.

MIC, selenite, resistance, bioremediation, MIC، سلنیت، مقاومت، پاکسازی زیستی