بررسی بیان پروتئین ماتریکس متالو پروتئیناز-۲ در فیبروز ریوی القا شده بوسیله ی بلئومایسین در موش ‍ آزمایشگاهی

مقدمه: فیبروز ریوی یک بیماری پیشرونده و مزمن است که میانگین بقای ۳-۵ سال بعد از تشخیص بیماری را دارد. این بیماری می تواند به عنوان نتیجه ی عدم تعادل بین پروسه نرمال سنتز و تجزیه اجزای ماتریکس خارج سلولی در نظر گرفته شود. ماتریکس متالوپروتئیناز ها(MMPS) به ویژه ۲ MMP-، یک عضو از خانواده آنزیمهای پروتئولیتیک هستند که ماتریکس خارج سلولی (ECM) و غشای پایه را تجزیه کرده و نقش مهمی در ایجاد فیبروز ریه دارند. در این تحقیق، بیان پروتئین MMP-۲ در فیبروز ریوی القا شده بوسیله ی بلئومایسین در موش آزمایشگاهی به صورت کیفی و کمی بررسی شد. روش ها: در این مطالعه تجربی، ۱۶ موش با نژاد C۵۷BL/۶ به دو گروه تقسیم بندی شدند: موش ها در گروه اول(آزمایش) سولفات بلئومایسین و در گروه دوم(کنترل) کربوکسی متیل سلولزCMC) ) رابه روش داخل صفاقی دریافت کردند. درپایان دوره آزمایش موش ها کشته شده و نمونه های بدست آمده از ریه دو گروه، جهت مطالعات هیستولوژیکی و ایمونوهیستوشیمیایی آماده شدند. سپس تغییرات هیستولوژیکی بافت ریه و بیان پروتئین MMP-۲آن ها بررسی شد و نتایج با استفاده از آزمون آماری Student t-test تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: مطالعات هیستولوژیکی در گروه آزمایش پاسخ التهابی، رسوب کلاژن و افزایش بافت همبند دیواره ی آلوئول های ریوی را نسبت به گروه کنترل نشان داد. مطالعات ایمونوهیستوشیمیایی نشان داد که تعداد سلول های بیان کننده پروتئین MMP-۲در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری یافت(۰۰۱/۰ .(P< بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تعداد سلول های بیان کننده پروتئین MMP-۲در فیبروز ریوی القا شده به وسیله ی بلئومایسین افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

Pulmonary fibrosis ، MMP-۲ expression ، bleomycin ، فیبروز ریه ، پروتئین ماتریکس متالوپروتئیناز-۲ ، بلئومایسین