بررسی مدیریت پسماند در بیمارستان های کوچک و بزرگ منتخب شهر تهران

مقدمه: پسماند بیمارستانی دارای عوامل میکروبی بیماری زا و ترکیبات شیمیایی سمی و خطرناک می باشد که سلامت بیماران، کارکنان و سایر مراجعه کنندگان به بیمارستان را در معرض خطر قرار می دهد .وجود مواد زائد خطرناک و عفونی در پسماندهای بیمارستانی مستلزم توجه ویژه به مدیریت اصولی آنها است. هدف از این تحقیق، مقایسه سیستم مدیریت پسماند در بیمارستان های بزرگ و کوچک شهر تهران در سال ۱۳۹۰ می باشد. مواد و روش ها : در این مطالعه توصیفی- مقطعی مدیریت پسماند در ۲ بیمارستان بزرگ و ۳ بیمارستان کوچک شهرتهران در سال ۱۳۹۰ مورد مقایسه قرار گرفت. پسماندهای بیمارستانی ابتدا تفکیک و توزین شدند سپس درصد زائدات عفونی و غیر عفونی آنها تعیین گردید. وضعیت مدیریت پسماندهای بیمارستانی براساس پرسشنامه های سازمان بهداشت جهانی بررسی شد. یافته های پژوهش : میانگین پسماند های تولیدی در بیمارستان های بزرگ ۵/۴ و در بیمارستان های کوچک ۸۷/۴ کیلوگرم به ازای هر تخت فعال در شبانه روز بود. سطح بهداشتی سیستم های ذخیره سازی و جمع آوری پسماندها به ترتیب در بیمارستان های بزرگ، ۵/۹۱% و ۱۰۰% و در بیمارستان های کوچک، ۷۳% و ۷۳% تعیین گردید. شاخص های بیولوژیکی عدم بی خطر سازی پسماندهای عفونی را در بیمارستان بزرگ ۱ و بیمارستان کوچک ۴ تایید نمود. بحث و نتیجه گیری: با وجود اینکه اختلاف معنی داری بین میزان پسماندهای تولیدی در بیمارستان های بزرگ و کوچک وجود نداشت، میزان پسماندهای عفونی در بیمارستان های کوچک ۷۵/۱ برابر بیشتر بود. سطح بهداشتی سیستم ذخیره سازی و جمع آوری پسماند در بیمارستان های بزرگ به مراتب بالاتر بود. نحوه مدیریت پسماند در بیمارستان های بزرگ به مراتب مناسب تر از بیمارستان های کوچک ارزیابی گردید.

کلیدواژه ها:

Waste Management ، Hospitals ، Solid Waste ، مدیریت پسماند ، بیمارستان ، مواد زائد جامد