بررسی عوامل باکتریولوژیک و مقاومت آنتی بیوتیکی در زنان مبتلا به UTI مراجعه کننده به آزمایشگاه رازی دزفول

مقدمه: میزان شیوع عفونت مجرای ادراری در زنان بیشتر از مردان است و حدود نیمی از خانم ها در طول زندگی خود حداقل یکبار عفونت دستگاه ادراری را تجربه می کنند. از سویی شناخت شیوع منطقه ای پاتوژن ها و الگوی مقاومت میکرو ارگانیسم ها نسبت به آنتی بیوتیک ها در انتخاب مناسب و صحیح آنتی بیوتیک و کنترل عفونت ها نقش موثری دارد. بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی فراوانی عفونت مجرای ادراری، عوامل باکتریولوژیکی و میزان مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری اشریشیاکلی در زنان مراجعه کننده به آزمایشگاه رازی دزفول بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه ی توصیفی – مقطعی بر روی نمونه ادرار ۷۶۵ خانم مراجعه کننده به آزمایشگاه رازی دزفول در سال ۱۳۹۱ انجام گرفت. کشت، جداسازی و تعیین هویت باکتری ها به روش استاندارد باکتریولوژی انجام شد. در ادامه مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری های E.coli با انجام تست آنتی بیوگرام از طریق دیسک دیفیوژن آگار به روش Kirby-Bauer مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش: از تعداد ۷۶۵ نمونه بررسی شده، ۱۶۰ مورد (۹۱/۲۰%) از نظر عفونت مجاری ادراری مثبت گزارش شدند. اشریشیاکلی با ۱۰۶ مورد(۲۵/۶۶%)، کلبسیلا ۳۳مورد (۶۳/۲۰%)، و استافیلوکوک ۷ مورد (۳۸/۴%) بعنوان مهم ترین عوامل عفونت مجرای ادراری شناخته شدند. بیشترین مقاومت اشریشیاکلی نسبت به آمپی سیلین(۵۵/۹۶%)و کمترین مقاومت نسبت به نیتروفورانتویین (۱۲/۱۱%) گزارش گردید. بحث و نتیجه گیری: اشریشیاکلی شایعترین عامل عفونت دستگاه ادراری بوده که مقاومت آن نسبت به آمپی سیلین زیاد می باشد. مقاومت درمورد آنتی بیوتیک هایی مشاهده می شود که بیشتر مورد استفاده قرار می گیریند. ظهور مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های جدید موضوعی است که باید جدی گرفته شود.

کلیدواژه ها:

Urinary tract infections ، Escherichia coli ، Antibiotic resistance ، Bacteriological factors ، عفونت مجرای ادراری ، اشریشیاکلی ، مقاومت آنتی بیوتیکی ، عوامل باکتریولوژی