بررسی شیوع پلی مورفیسم ژن مهار کننده فعال کننده پلاسمینوژن-۱ در بیماران مبتلا به تومور های تیروئیدی از شمال غرب ایران

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 242

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SHIMU-25-2_018

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1400

چکیده مقاله:

مقدمه: همراهی پلی مورفیسم PAI-۱ با افزایش خطر ابتلا به انواع بدخیمی ها در مطالعات متعددی، نشان داده شده است. لذا هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی شیوع پلی مورفیسم PAI-۱ ۴G/۵G در بیماران مبتلا به تومور های تیروئیدی در شمال غرب ایران می باشد. مواد و روش ها: در یک مطالعه ی مورد – شاهدی، نود بیمار مبتلا به تومور تیروئیدی و ۱۸۰ فرد سالم از جمعیت شمال غرب ایران انتخاب شدند. استخراج DNA از خون محیطی نمونه ها انجام گردید و پلی مورفیسم ۴G/۵G ژن PAI-۱ به وسیله واکنش زنجیره ای پلیمراز و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته های پژوهش: توزیع ژنوتیپ بین بیماران (۳۳/۱۳%۴G/۴G=، ۳۳/۶۳%۴G/۵G= و ۳۳/۲۳%۵G/۵G=) و در گروه کنترل (۲۲/۱۷%۴G/۴G=، ۲۲/۶۷%۴G/۵G= و ۵۵/۱۵%۵G/۵G=) بود. علاوه بر این فرکانس آلل های ۴G و۵G  بین بیماران (۴۵% و ۵۵%) و در گروه کنترل (۸۳/۵۰% و ۱۶/۴۹%) محاسبه گردید. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که فرکانس های ژنوتیپی و آللی پلی مورفیسم  PAI-۱ ۴G/۵G تفاوت معنی داری را بین بیماران مبتلا به تومور های تیروئیدی و افراد گروه کنترل در جمعیت مورد مطالعه ما نداده است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

مهدیه یونسی

Dept of Animal Biology, Faculty of Natural Sciences, Tabriz University,Tabriz, Iran

محمدعلی حسین پور فیضی

Dept of Animal Biology, Faculty of Natural Sciences, Tabriz University,Tabriz, Iran

ناصر پولادی

Dept of Biology, Faculty of Sciences, Azarbaijan Shahid Madani University, Tabriz, Iran

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • ۱.Dehghan R, Hosseinpourfeizi MA, Pouladi N, Babaei E, Montazeri V, ...
  • Dehghan R, Hosseinpourfeizi MA, Pouladi N, Adampourezare M, Farajzadeh D. ...
  • ۳.Khayamzadeh M, Khayamzadeh M, Tadayon N, Salmanian R, Zham H, ...
  • ۴.Horvaticherceg G, Herceg D, Kralik M, Kulic A, Bencezigman Z, ...
  • ۵.Horvaticherceg G, Herceg D, Kralik M, Bencezigman Z, Tomicbrzac H, ...
  • ۶.Ulisse S, Baldini E, Sorrenti S, Barollo S, Gnessi L, ...
  • Lei H, Hemminki K, Johansson R, Altieri A, Enquist K, ...
  • ۸.Mashiko S, Kitatani K, Toyoshima M, Ichimura A, Dan T, ...
  • ۹.Yasar Yildiz S, Kuru P, Toksoy Oner E, Agirbasli M. ...
  • ۱۰.Torrescarrillo N, Magdalena Torrescarrillo N, Vazquezdel Mercado M, Rangelvillalobos H, ...
  • ۱۱.Bonyadi M, Shaghaghi Z, Haghi M, Dastgiri S. Plasminogen activator ...
  • ۱۲.Shaghaghi Z, Bonyadi M, Somi MH, Khoshbaten M. Association of ...
  • ۱۳.Palmirotta R, Ferroni P, Savonarola A, Martini F, Ciatti F, ...
  • Zhang H, Dong P, Yang X, Liu Z. Plasminogen activator ...
  • ۱۵.Xu X, Xie Y, Lin Y, Xu X, Zhu Y, ...
  • Miller SA, Dynes DD, Polesky F. A simple salting out ...
  • Dellas C, Loskutoff DJ. Historical analysis of PAI-۱ from its ...
  • ۱۸.Anderson JL, Muhlestein JB, Habashi J, Carlquist JF, Bair TL, ...
  • ۱۹.Gardemann A, Lohre J, Katz N, Tillmanns H, Hehrlein FW, ...
  • ۲۰.Lima LM, Carvalho MDS, Neto CPF, Garcia JCF, Sousa MO. ...
  • ۲۱.Blasiak J, Smolarz B. Plasminogen activator inhibitor-۱ PAI-۱ gene ۴G/۵G ...
  • ۲۲.Zhang X, Shu XO, Cai Q, Ruan Z, Gao YT, ...
  • ۲۳.Castello R, Espana F, Vazquez C, Fuster C, Almenar SM, ...
  • ۲۴.Sternlicht MD, Dunning AM, Moore DH, Pharoah PD, Ginzinger DG, ...
  • ۲۵.Lee JH, Kim Y, Choi JW, Kim YS. Clinicopathological significance ...
  • ۲۶.Yagmurdur MC, Atac FB, Tutar NU, Verdi H, Isiklar I, ...
  • ۲۷.Younesi M, Hosseinpour Feizi MA, Pouladi N. [Study of PAI-۱ ...
  • نمایش کامل مراجع