جستاری در تاریخ، فرهنگ و هنر ارمنی های چهارمحال و بختیاری

چهارمحال و بختیاری به سبب هم جواری با اصفهان پایتخت حکومت صفوی- بخشی از سکونت گاه ارمنیان ایران بوده است. علاوه بر روایت های مردم و خاطره های شنیده شده، روستاهایی که در این استان، محل زیست، کارو تلاش مردمان ارمنی بوده هم اکنون نیز با داشتن آرامستان ها و سنگ قبرهای با اشکال و نگاره های متنوع،حرف های ناگفته بسیاری دارد که می تواند از سوی پژوهشگران استانی به زوایای مختلف آن، پرداخت. ارمنی هایایران در استان های مختلف، از جمله چهارمحال و بختیاری ساکن شد و تا حدود نیم سد پیش با سایر هموطنان، درحوزه های داد و ستد (بازار)، آموزش، بهداشت، کشاورزی، دامداری و دیگر گونه های زیست دوسویه، همگامیداشته اند. اگرچه به فراخور برخی مسائل فرهنگی- اجتماعی یا سیاسی- اقتصادی گاه، تنش های زودگذر داشته اند.نقش مشترک بختیاری ها و ارمنیان در نهضت مشروطه خواه مردم ایران در دور قاجار، پهلوی و روابط نزدیکایشان با بزرگان بختیاری، وجود آرامستان های با مازمانده از جمعیت ارمنی های چهارمحال و بختیاری با نقش ونگاره های هنری- تاریخی، فرهنگ و ادبیات عامه، هنرهای بازماند در صنایع دستی مانند قالی بافی، کارهایکشاورزی (بیشتر باغداری) و بناهای ایشان، نگارنده را بر آن داشت تا به این حوزه پرداخته و نکته هایی را از زیستتعاملی و فرهنگ آنها، بازنمایی کند. شیوه گردآوری داده های پژوهش حاضر به صورت تلفیقی از تحقیق میدانی وکتابخانه ای (اسنادی) و روش اصلی آن، توصیفی- تحلیلی است.

کلیدواژه ها:

ارمنی های ایران ، ارمنی های چهارمحال و بختیاری ، فرهنگ ، تاریخ ، هنر ، ادبیات عامه ، مشروطه