محمدحسن نامی - دانشیار دانشگاه فارابی و عضو هیات امنای بنیاد ایران شناسی
احسان علی پوری - دانش آموخته دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری و مدرس دانشگاه
فرشید لایقمند - کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران

آمایش سرزمین شامل تنظیم روابط و کنش های متقابل بین عوامل انسانی، اقتصادی و محیطی به منظور ایجادسرزمینی مبتنی بر بهره گیری بهینه و پایدار از استعدادهای انسانی و محیطی است. بدیهی است برنامه جامع آمایشسرزمین در چهارچوب اصول مصوب، از طریق حفاظت کاربری های پایدار اراضی، افزایش بهره وری، کارایی و بازدهاقتصادی، گسترش عدالت اجتماعی، رفع فقر و محرومیت، برقراری تعادل و توازن در برخورداری از سطح معقولتوسعه و رفاه در تمام مناطق جغرافیایی و حوضه های آبی، ایجاد و تحکیم پیوندهای اقتصادی درون و برون منطقه ایو هماهنگ سازی تاثیرات فضائی- زمانی سیاست های بخشی، استانی، منطقه ای و ملی به گونه ای عمل می کند که بتواند اهداف چشم انداز بلندمدت توسعه کشور و مدیریت یکپارچه سرزمین را به صورت تحقق پذیر، متوازن، پایدار وعادلانه عملی سازد. از اینرو پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت شاخص های توسعه و تاثیر آن بر آمایشاستان انجام شده است. در این پژوهش از آمار و اطلاعات در ابتدا با استفاده از روش کتابخانه ای، مطالعه مقالات وکتاب های علمی و تخصصی و مشاهده میدانی به جمع آوری دیدگاه ها، آمار و اطلاعات مورد نیاز پرداخته شد.شاخص هایی که بررسی شده اند مانند وضعیت شاخص سطح سواد، انتقال آب، اشتغال، پراکنش جمعیت شهرها، جرمتاثیر آن بر آمایش استان، جمعیت، مراکز خدمات و کنترل، منحنی لورنز و ضریب جینی در سیستم شهری، بررسیوضعیت شاخص قومیت تاثیر آن بر آمایش استان، سلسله مراتب اداری و سیاسی، مهاجرت و تاثیر آن بر آمایشاستان می باشند.

شاخص های توسعه، آمایش، چهارمحال و بختیاری