نمادپردازی و تصویرسازی با واژه کودک در ادبیات کلاسیک
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: پژوهشنامه نقد ادبی و بلاغت، دوره: 4، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_JLCR-4-1_008
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 258
نویسندگان
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد
چکیده
شاعران در آثار تعلیمی و عرفانی، برای بیان آموزههای مورد نظر خود، از صور هنری گوناگونی مانند تمثیل و نماد استفاده میکنند. هدف از نگارش این مقاله نیز بررسی تصاویر هنری و بهویژه نمادهای ساخته شده با کودک و دوران کودکی در این آثار است. در اشعار عرفانی و تعلیمی، نه تنها اندیشههایی درباره چگونگی تربیت کودکان وجود دارد، بلکه هر یک از مراحلی که کودک پشت سر می گذارد تا به بزرگسالی میرسد، دستمایه ساختن تصاویر گوناگون قرار گرفته است. کودک و دوران کودکی نمادی از افراد نادان و ناتوان، سالکان مبتدی، انسانهای دنیامدار، ظاهر بین، گرفتار هوا و هوس و مقلد است. در برخی مواقع به کودک و دوران کودکی، بهخصوص زمانی که رمز سالکان و عارفان قرار میگیرد، نگاه مثبتی دیده میشود؛ اما در بیشتر مواقع نگرش به آنها منفی است و صفتهایی همچون نادان، ناقص، غافل، ترسو، گرفتار ظواهر و هوا و هوس و انجامدهنده کار بیهوده به آنها نسبت داده میشود.شعر،کلیدواژه ها
شعر, کودک, دوران کودکی, نماد, سالک, دنیامداری, نادان, ظاهربیناطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.