نگاهی تحلیلی به سیمای زن در ناتو رآلیسم سال های ابری
محل انتشار: پژوهشنامه نقد ادبی و بلاغت، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 221
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLCR-1-1_007
تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1400
چکیده مقاله:
سال های ابری را از گونه «رمان خاطرات» یا «خودزیست نامه» (autobiography) به شمار آورده اند که از الگوهای رآلیسم بومی و منطقه ای (local realism) بهره برده است. به سبب نوع نگاه نویسنده به جامعه و بازنمایی صریح و عریان واقعیت ها، واقع گرایی اثر را برگرفته از اصول فکری مکتب سوسیالیسم دانسته اند و در نهایت آن را مولود دو مکتب ادبی و سیاسی «رآلیسم» و «سوسیالیسم»، یعنی «رآلیسم سوسیالیستی» (socialistic realism) خوانده اند. اما اصلی ترین موضوعی که علاوه بر درونمایه فقر و نمادها و نمودهای آن کانون توجه نویسنده قرار گرفته، پردازش تصویری زنده و طبیعی از زن و زندگی او در جامعه ای فقر زده و نظام اقتصادی، سیاسی، فکری و فرهنگی بی انتظام و فاسد است. نوع نگرش نویسنده به زن، و شیوه های گوناگون واقعه گویی و واقع نمایی در سال های ابری برای پژوهش مورد توجه و مطالعه نگارنده قرار گرفت. حاصل بررسی سبک و نوع کار نویسنده، مکتب ادبی و فکری وی و شخصیت پردازی زنان در این اثر نشان می دهد که با وجود تعدد اشخاص داستان، شخصیت پردازی زنان، عمق بیشتری دارد و ملموس تر و باورکردنی تر است. نوع نگاه نویسنده به «زن»، «جنسیت» و «نقش» او در جامعه و خانواده، نگاهی خاص و معنادار است که نه رآلیسم محض است و نه صرفا برگرفته از مولفه های مکتب سوسیالیسم. حضور پر رنگ «زن» در متن خاطرات سال های ابری از او شخصیتی خاکستری و گاه تیره می نمایاند که یا در پیکار مداوم با تقدیر محتوم خود است و یا بر آرزوهای از دست رفته اش می موید. رآلیسم سال های ابری، رآلیسمی چندسویه و چند بعدی است که بیش از همه از مولفه های مکتب ناتورالیسم بهره گرفته است. بنابر این، رآلیسمی که درویشیان به کار می برد، ترکیبی است و می توان آن را «رآلیسم ناتورالیستی» یا به کوتاهی، «ناتو رآلیسم» (natu-realism) نامید
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد ایرانی
استادیار دانشگاه رازی کرمانشاه