تاثیر یک دوره تمرین دایره ای بر مولفه های عملکرد حرکتی درشت کودکان فلج مغزی دیپلژی اسپاستیک

مقدمه فلج مغزی (CP) یک اختلال حرکتی است که حاصل آسیب های غیر پیشرونده ی حرکتی با منشا آسیب مغزی قبل، حین یا بلافاصله پس از تولد می باشد. تمرینات ورزشی نقش بسزایی در بهبودی حرکتی دارد این مطالعه نیز به منظور بررسی اثر یک دوره تمرینات دایره ای بر عملکرد حرکتی درشت کودکان فلج مغزی انجام شد. مواد و روش ها این کارآزمایی بالینی روی ۳۴ کودک فلج مغزی انجام شد که به دو گروه مساوی ۱۷ نفره آزمون ( تمرین دایره ای و یک جلسه در هفته کاردرمانی) و کاردرمانی ( یک جلسه در هفته ) تقسیم شدند. از ابزار GMFM-۸۸ برای ارزیابی تغییرات عملکرد حرکتی درشت قبل و بعد از ۱۲ هفته تمرین، استفاده شد. تمرینات دایره ای که ۳ دور و هر دور متشکل از ۶ ایستگاه ۳۰ ثانیه ای و وقفه ی ۳۰ ثانیه ای بین ایستگاه ها بود، هفته ای سه جلسه و به مدت ۱۲ هفته انجام شد. یافته ها نتایج آزمون های آماری نشان داد که همه اجزای عملکرد حرکتی درشت در گروه آزمون و نیز در گروه کاردرمانی(به جز عملکرد طاقباز و غلطیدن) بهبود معنی دار داشت (۰۵/۰P <)، لیکن در مقایسه بین گروهی بهبود معنی داری در عملکرد حرکتی درشت و اجزای آن در گروه آزمون در مقایسه با گروه کاردرمانی مشاهده شد (۰۱/۰= p). نتیجه گیری نتایج این پژوهش نشان داد که تمرینات دایره ای به همراه کاردرمانی می تواند موجب بهبود بیشتر در عملکرد حرکتی درشت در کودکان فلج مغزی دیپلژی اسپاستیک در مقایسه با کاردرمانی شود.

کلیدواژه ها:

Cerebral palsy ، Spastic ، Diplegic ، Motor Activity ، Circuit training ، فلج مغزی ، اسپاستیک ، دیپلژی ، فعالیت حرکتی ، تمرین دایره ای