رابطه بین ناکارآمدی خانواده مبدا و وابستگی متقابل زنان: نقش تعدیل کننده تحصیلات دانشگاهی
محل انتشار: فصلنامه روان شناسی کاربردی، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 96
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QAPSY-7-2_002
تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1400
چکیده مقاله:
هدف این پژوهش تعیین رابطه ناکارآمدی های خانواده مبدا و وابستگی متقابل و شناسایی نقش تعدیل کننده تحصیلات دانشگاهی در این رابطه بود. روش: روش مطالعه از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل زنان شهر تهران بود. از بین زنان مناطق ۴ و ۷ شهر تهران، ۱۴۰ زن به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و مقیاسهای وابستگی متقابل فیشر، اسپن و کراوفورد ( ۱۹۹۱ ) و سنجش خانواده اپشتاین، بالدوین و بیشاپ ( ۱۹۸۳ ) را تکمیل کردند. یافته ها: یافته ها نشان داد وابستگی متقابل زنان دارای تحصیلات دانشگاهی، پایین تر از سایر زنان است. اگرچه تمامی انواع ناکارآمدیهای خانواده مبدا با وابستگی متقابل همبسته بود ولی تنها ناکارآمدی نقشها و ارتباطات، رابطه قویتری با وابستگی- متقابل داشت. همچنین تحصیلات دانشگاهی رابطه بین ناکارآمدی خانواده مبدا و وابستگی متقابل را تعدیل کرد و همبستگی بین ناکارآمدی خانواده مبدا و وابستگی متقابل فقط در بین زنان بدون تحصیلات دانشگاهی معنادار بود. نتیجه گیری: بهنظر میرسد تحصیلات دانشگاهی میتواند با تامین احساس هویت، اعتماد به نفس، خودارزشمندی و توانمندی روانشناختی، به زنان کمک کند تا ناگواریهای خانواده مبدا را با خود به بزرگسالی منتقل نکنند. ازاینرو مطالعه نقش تحصیلات دانشگاهی در پژوهشهای کاربردی حوزه زنان، ضروری به نظر میرسد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نجمه خسروی
دانشگاه شهید بهشتی
لیلی پناغی
دانشگاه شهید بهشتی
زهره احمدآبادی
دانشگاه شهید بهشتی
منصوره سادات صادقی
دانشگاه شهید بهشتی