پهنه بندی خطر ناپایداری دامنه ها در تاقدیس کنگان به روش آنبالاگان

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: انگلیسی
مشاهده: 263

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JGEO-5-3_004

تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1400

چکیده مقاله:

پیش بینی و جلوگیری از وقوع خطرات زمین شناسی در مسیر توسعهی تاسیسات استخراج و انتقال گاز در تاقدیس کنگان با بیش از ۳۰ حلقه چاه در استان بوشهر از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. در این تحقیق پهنه بندی خطر ناپایداری دامنهها به کمک عواملی مانند لیتولوژی، درج هی شیب، ناپیوستگی های ساختاری، ارتفاع دامنه ها، هیدروژئولوژی، کاربری و پوشش گیاهی زمین مطابق روش آنبالاگان صورت گرفت. چهار پهنه با عنوان خطر نسبی کم، متوسط، بالا و بسیار بالا در قسمت میانی تاقدیس کنگان شناسایی شدند. بیشتر سطح منطقهی مورد مطالعه در پهنه های با خطر متوسط و خطر بالا با پوشش سطحی ۴۲ و ۴۹ درصد قرار می گیرد. پهنه های با خطر کم و خطر بسیار بالا فقط ۵/۲ و ۵/۶ درصد از سطح منطقهی مورد مطالعه را پوشش می دهد. سازندهای پابده، گورپی و نیز نهشته های عهد حاضر با ۴۷ % از پوشش سطحی منطقه، جزء مناطق با بیشترین خطر ناپایداری هستند.

نویسندگان

ابراهیم باقری مهرورز

گروه زمین شناسی مهندسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران، ایران

Ali Uromeihy

Faculty of Basic Sciences,Tarbiat Modarres University, Tehran, Iran

Mohammad Reza Nikudel

Department of Engineering Geology, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran