پژوهشی بر مکاتب نگارگری اول و دوم تبریز

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 372

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

TCACONF07_039

تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1400

چکیده مقاله:

نگارگری و مصورسازی ایرانی با زبان شاعرانه و هنری خود در طی قرون متمادی توانسته بذل عنایت حکومت های مختلفی را به خودجلب کند. نگارگری مکتب ایلخانی آغاز جدی نگارگری ایران و به نوعی نقطه اتصال به فرهنگ و هنر چین و شرق دور محسوبمی شود. از طرفی دیگر هنر نگارگری ایران در قرون ۸ تا ۱۰ هجری مقارن با اوایل حکومت صفوی و مکتب دوم تبریز مدارج کمالرا پیمود. در این پژوهش جنبه های مختلف دو مکتب اول و دوم تبریز و آثار ارزشمند و هنرمندان این مکاتب مورد مطالعه قرار گرفتهاست. این پژوهش با این پرسش آغاز گردیده است که «شاخصه ها و ویژگی های بارز مکاتب نگارگری اول و دوم تبریز کدام است؟». نتایج این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی به دست آمده مبین این مطلب است که مکاتب تبریز اول و دوم جز تاثیرگذارترینمکاتب در هنر نگارگری می باشند و دستاوردهای این مکاتب بر شکل گیری و اعتلای مکاتب نقاشی پس از این دوران نقش بسزاییداشته و شاهد این مطلب آثار درخشانی است که از این دوران برجای مانده است. سایر هنرمندان نیز در تمام ادوار همواره ازدستاوردهای اساتید بزرگ این مکاتب بهره جسته و آثاری را آفریده اند.

نویسندگان

عاطفه گروسی

دانش آموخته کارشناسی ارشد نقاشی ایرانی، دانشگاه تهران