تحلیل فلسفه دیپلماسی سکوت شورای امنیت سازمان ملل متحد

یکی از تجارب مهم جامعه بین المللی دردوران بعد از تاسیس جامعه ملل ضعف عملکرد این نهاد بین المللی و عدم متابعت کشورهای عضو از تصمیمات مجمع و شورای جامعه ملل بود بدین ترتیب که موسسین جامعه ملل خود به متجاوزین بین المللی مبدل شده بودند و هر یک از آنها در اندیشه افزایش حوزه نفوذ و سیطره خود بود که همین واگرایی روابط بین الملل موجب ظهور دیکتاتوریهای جدیدی در آلمان، ایتالیا و ژاپن شد که بالاخره به آغاز جنگ جهانی دوم منجر شد و میلیونها نفر کشته وزخمی تحویل بشریت داد. بدین ترتیب کشورها در فردای پایان جنگ در ۱۹۴۵ سوگند یاد کردند و مصمم شدند که سازمان ملل توانمندی را تاسیس کنند با این حال در عمل برخی از سهل انگاریها و بی تفاوتیها در این سازمان هم رخنه کرد و شورای امنیت را به نهادی منفعل و تابع حاکمیت اراده برخی از ابرقدرتها مبدل ساخت و قدرت بر حاکمیت قانون سیطره یافت وشورای امنیت دیپلماسی سکوت را در دستور کار خود قرار داد. هدف از این تحقیق آشنایی با دلایل فترت و سکوت شورای امنیت در قبال نقض صلح و امنیت بین المللی در برخی از نقاط غیراستراتژیک جهان بوده و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است بدین ترتیب یافته ها و نتایج تحقیق ثابت میکند که شورای امنیت کاملا مطیع قدرت برتر بوده و برخی اوقات مسلوب الاراده میگردد و سکوت را بر واکنش ترجیح میدهد که ناشی از فشار سیاست بر حقوق بین الملل و عدالت است.

کلیدواژه ها:

حقوق بین الملل ، دیپلماسی ، سازمان ملل متحد ، شورای امنیت ، نسل کشی