سمانه اسکندری - دانشجوی ارشدروانشناسی عمومی دانشگاه ایوانکی
فریبا علی اصغری - دانشجوارشدروانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی، واحدالکترونیک تهران

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی برپذیرش وتعهد بر تنظیم شناختی هیجاناتو افکار منفی تکرارشونده در دانشجویان دانشگاه ایوانکی بود. روش: این پژوهش به روش نیمه آزمایشی باطرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه آزمایش و کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شاملدانشجویان کارشناسی و کارشناس ارشد دانشگاه ایوانکی بود. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر به صورتنمونه گیری در دسترس که ۳۰ دانشجو به عنوان گروه آزمایش و ۳۰ دانشجو به عنوان گروه کنترل انتخابو گروه آزمایش در معرض درمان مبتنی برپذیرش وتعهد قرار گرفت. ابزارهای مورد استفاده پژوهش حاضرپرسشنامه تفکر ارجاعی اهرینگ و همکاران (۲۰۱۰) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی وهمکاران (۲۰۰۱) بود. هر یک از گروه ها دو بار مورد اندازه گیری قرار گرفتند. اندازه گیری اول با اجرای یکپیش آزمون و اندازه گیری دوم با اجرای یک پس آزمون انجام گرفت. گروه آزمایش در معرض متغیر مستقل(درمان مبتنی برپذیرش وتعهد) طی ۱۰ جلسه ۵ / ۱ ساعته قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ایدریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایجتحلیل کوواریانس برای تاثیر درمان مبتنی برپذیرش وتعهد بر تنظیم شناختی هیجانات و افکار منفی تکرارشونده در دانشجویان در گروهها در مرحله پس آزمون و پس از کنترل اثر پیش آزمون نشان داد که تفاوتدو گروه در پس آزمون معنادار است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تاثیر درمان مبتنیبرپذیرش وتعهد بر تنظیم شناختی هیجانات و افکارمنفی تکرارشونده در دانشجویان موثر است.

درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد، تنظی مشناختی هیجانات، افکارمنفی تکرارشونده، دانشجویان