ضرورت ایمن سازی ساخت و سازهای بافت فرسوده در راستای بازآفرینی شهری

امروزه قریب به ۵۰ درصد از واحدهای مسکونی بافت های قدیمی کلانشهر تهران به دلیل عدم رعایتمسائل فنی ساختمان سازی و کاربرد مصالح کم دوام و بی دوام، در مقابل سوانح طبیعی و در راس آن زلزله بسیار آسیب پذیر می باشند این کلانشهر با مشکل وجود ۸۱۷ قطعه یا بلوک بافت فرسوده شهری همراه است که بر این اساس ایمن سازی بافت های فرسوده شهری، ضرورتی انکار ناپذیر است. بافت فرسوده و نامقاوم به یکی از معضلات پایتخت بدل شده است، معضلی که نگرانی های جدی پیرامون گستردگی و جمعیت ساکن در آن در هنگام حوادثی مانند زلزله وجود دارد و متاسفانه افزایش قیمت ها در حوزه ساخت و ساز شرایط مقاوم سازی آن را نیز با دشواری روبرو کرده است. هدف مقاله حاضر ضرورت ایمن سازی ساخت و سازهای بافت فرسوده در راستای بازآفرینی شهری با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد بسیاری از ساختمان ها و بناهای واقع در بافت فرسوده حتی فاقد اسکلت بتنی هستند و همین امر سبب می شود که با کوچکترین لرزه های تمام ساختمان فروبریزد. حتی در مواردی زلزله هم نبوده و ساختمان فروریخته که آخرین مورد آن حدود دوهفته پیش در مرکز تهران رخ داد و یک ساختمان سه طبقه قدیمی ناگهان فروریخت. یکی از روش های مقاوم سازی ساختمان های بتنی اضافه نمودن دیوار برشی می باشد. دیوار برشی مقاومت، سختی و شکل پذیری سازه را به شدت افزایش می دهد و باعث بهبود رفتار لرزه ای سازه و کاهش تغییر شکل های و خسارات وارد به دیگر المان های بتنی سازه می گردد. و می توان گفت پایداری شهری، در گرو دگرگونی و تغییر تدریجی حیات شهر در ابعاد گوناگون و به سوی سازگاری با نیازهای زمانی مکانی است و تحقق نیافتن این سازگاری، کم کم سبب فرسودگی بافت شهرها می شود. درهمین راستا نیز طرح بهسازی لرزه ای نسبی ساختمان های شهر تهران در دستور کار مدیریت بحران تهران و شهرداری تهران قرار گرفت

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری ، مقاوم سازی ، رفتار سازه ها ، وقوع بحران ، بافت فرسوده