پرورش خودکارآمدی در دانش آموزان کلاس دوپایه پنجم و ششم ابتدایی؛ سازوکاری برای موفقیت، به ویژه در شرایط کرونا

هدف از پژوهش حاضر، پرورش خودکارآمدی در دانش آموزان کلاس پنجم و ششم ابتدایی است. این پژوهش در مدرسه پرویناعتصامی شهرستان آق قلا و در کلاس دوپای پنجم و ششم با جمعی ۲۸ نفر در پاییز سال ۱۳۹۹ انجام شده است. با توجه بهدوران کرونا و شیوه آموزش که ترکیبی از روشهای مجازی و حضوری است، شایسته است دانش آموزان را به گونه ای تربیت کنیمکه خود را باور داشته و به موفقیت برسند، خودکارآمدی یکی از مهمتری مولفه های کسب موفقیت و سازش یافتگی است؛ این سازهبه اعتقادات فرد در مورد توانایی انجام تکلیف در شرایط خاص اشاره دارد. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، مشاهده و ثبتمشارکت دانش آموزان در شبکه شاد و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران (GSES) است. روش کلی انجام کار نیز، بهصورت میدانی، در سه حیطه ایجاد تجارب غالب، قانع سازی اجتماعی و تجارب جانشینی بوده است. در این راستا، علاوه بر اینکه، ازطریق فرستادن محتوای مناسب برای والدی در شبکه شاد و تماس تلفنی با اولیا در ارتباط بودیم، در مدرسه نیز از شیوه هاییچون تدریس توسط دانش آموزان و تشویق آنان، برگزاری ۵ جلسه کارگاه آموزشی با محوری خودکارآمدی برای دانش آموزان، اجرایمراسم نمادی خاکسپاری «نمی توانم»، ساختن کارت پستال «من توانا هستم» بهر برداری گردید. سپس به ثبت رفتار دانش آموزان در کلاس و شبکه شاد پرداختیم، مشاهدات انجام شده، حاکی از بهبود سطح مشارک دانش آموزان در شاد و همکاری بیشتردر کلاس های حضوری بود و همچنین در تحلیل پرسشنامه های دانش آموزان شرک کنند ، ۷۳ % در سطح خودکارآمدی بالا،%۲۳ خودکارآمدی سطح متوسط و تنها ۴% در سطح خودکارآمدی پایین ارزیابی شدند که آمار بسیار خوبی است.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، دانش آموزان ، ابتدایی ، چندپای ، پنجم و ششم ، کرونا