حمید ملکی - عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور تهران
محمد فقیهی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی دانشگاه پیام نور کرج
مرضیه حامدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی دانشگاه پیام نور کرج

سازمان­ها در تلاش برای افزایش سطح یادگیری سازمانی کارکنان، پیوسته به­دنبال راهکارهایی هستند تا ضمن ارتقاء بهره­وری آموزشی و سازمانی، از تاثیرات عوامل مخرب بر نیروی انسانی خود جلوگیری کنند. هم اکنون فرضیه اصلی این است که رضایت شغلی چگونه می­تواند یادگیری سازمانی را تحت­تاثیر قرار دهد. پژوهش حاضر درصدد است توسط دو تحلیل ANOVA و SEM علاوه بر بررسی تاثیر رضایت شغلی بر یادگیری سازمانی، هرکدام از عناصر مربوطه را به صورت جداگانه مورد تحلیل قرار دهد. نتایج حاکی است رضایت شغلی به میزان ۰.۹۶ واحد بر یادگیری سازمانی موثر است. علاوه بر این در فرضیات فرعی سرپرست با  ۰.۷۴ واحد بیشترین عامل تاثیرگذار بر رضایت شغلی، همکاران با ۰.۳۲ واحد کمترین تعامل تاثیرگذار بر رضایت شغلی، ساختار سازمانی با ۰.۸۶ واحد مهم­ترین عامل اثرگذار بر یادگیری سازمانی و سنجش عملکرد با مقدار ۰.۵۵ واحد کمترین عامل اثرگذار بر یادگیری سازمانی شناخته شدند. در همین راستا نتیجه­گیری شد، کارکنانی که از شرایط شغلی خود احساس نارضایتی می­کنند به احتمال زیاد از یادگیری سازمانی مناسبی برخوردار نبوده و بهره­وری بالایی را ازخود نشان نمی­دهند.

رضایت شغلی, یادگیری سازمانی, مدل یابی معادلات ساختاری (SEM)