بررسی اثربخشی رفتار درمانی شناختی بر افزایش امیدواری دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان بوشهر

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رفتار درمانی شناختی بر افزایش امیدواری دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان بوشهر بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر ۴۲۶۳ نفر از دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان بوشهر بود. حجم نمونه پژوهش ۳۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای بود. پس از اجرای پیش آزمون گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای (هر هفته یک جلسه) در معرض رویکرد رفتار درمانی شناختی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات پروتکل رفتار درمانی شناختی حاجی حسنی (۱۳۹۰) و امیدواری میلر (۱۹۸۹) بود. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار ۲۳ SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میانگین نمره متغیر امیدواری در آزمودنی های گروه آزمایش در مرحله پس آزمون بیشتر از آزمودنی های گروه گواه است بنابراین، می توان گفت که رفتار درمانی شناختی باعث افزایش امیدواری آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه گردید.

کلیدواژه ها:

رفتار درمانی شناختی ، امیدواری.