جلال رضائی نور
ملیحه باقری دهنوی
مهری فیاضی

مدیریت دانش به مزایای بلند مدت همکاری و به اشتراک گذاری اطلاعات و دانش در طول زنجیره ی تامین و برای تمام اعضای آن تاکید دارد. با توجه به طبیعت پراکنده ی عناصر زنجیره ی تامین و به دنبال آن پراکندگی دانشی که در این عناصر وجود دارد نیاز به فرایندهای مدیریت دانش در سازمان ها امری ضروری است. به تازگی بررسی نقش مدیریت دانش مشارکتی و جمعی بر افزایش کارایی زنجیره ی تامین، توجه افراد دانشگاهی و مدیران صنایع را به خود جلب کرده است. هدف این مقاله شناسایی معیارهای تاثیرگذار مدیریت دانش مشارکتی بر افزایش یکپارچگی زنجیره ی تامین و اولویت بندی آن هاست. برای این منظور، ابتدا با مرور مقالات قبلی و نظرسنجی از خبرگان با روش دلفی چارچوبی مفهومی و سلسله مراتبی از این معیارها ارائه شده است. سپس به منظور وزن دهی و ارزیابی عوامل به دست آمده از فنون AHP و FAHP استفاده شده است. در این فنون در بعد درون سازمانی، ایجاد واحد مدیریت دانش و در بعد برون سازمانی، فشار رقبا برای پیاده سازی فرایند های مدیریت دانش جمعی از جمله مهم ترین عوامل تاثیرگذار نقش مدیریت دانش جمعی بر یکپارچگی زنجیره ی تامین هستند. نتایج نشان می دهند که فن FAHP اولویت یک معیار را با اطمینان بیشتری نشان می دهد.

زنجیره ی تامین, مدیریت دانش مشارکتی, فنون تصمیم گیری چند معیاره, فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی