کریم نادری مهدیی - استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه بوعل یسینا همدان
سیدمحمود حسینی - دانشیاران، گروههای ترویج و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران)
خلیل کلانتری - دانشیاران، گروههای ترویج و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران)
علی اسدی - دانشیاران، گروههای ترویج و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران)

سیاست های کشاورزی پایدار به مجموعه تدابیر و اقدامات اساسی که با هدف خط دهی و هدایت معنوی بخش کشاورزی برای رسیدن به اهداف پایداری ایفای نقش م ی کند اطلاق می شود . ب ه عبارت دیگر س یاست ها ابزارهای هدایت و کنترلی هستند که به گونه ای مشخص و عملی، راه حصول به هدف های میانی و کلان را تعیین می کنند . این تحقیق به دنبال بررس ی میزان نیاز به سیاست های کشاورزی پایدار در استان است تا سیاست ه ای دارای اولویت برای پایداری بخش کشاورزی استان را از دیدگاه کارشناسان، محققان و دانشگاهیان استخراج و معرفی نماید . تحقیق مزبور، تحقیقی کاربردی است . داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه و بصورت تمام شماری گردآوری گردید . پرسشنامه اولیه از طریق مطالعه مقدماتی و کسب نقطه نظرات برخی از کارشناسان و متخصصان موضوعی رو ا گردید و پایایی آن پس از انجام پیش آزمون و تکمیل پرسشنامه توسط 30 نفر از جامعه آماری، ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده برابر با 0/92 گردید. نتایج تحلیل توصیفی نشان داد : در بعد اقتصادی، سیاست ه ای اتخاذ تدابیر جدی ب ه منظور بهبود بهره وری عوامل تولید با ضریب تغییرات 174 / اولویت اول نیاز استان قرار گرفت ؛ در بعد سیاست های زیست محیطی اولویت اول نیاز به مدیریت جامع و یکپارچه مواد مغذی خاک و منابع پایه تولید شامل آب، خاک، مرتع و جنگل با ضریب تغییرات 0/152 اختصاص یافت ؛ و در بعد اجتماعی، نیاز به سیاست ه ای گسترش و جهت دهی فعالیتهای ترویجی جهت ارتقاء دانش و آگاهی کشاورزان درباره عملیات کشاورزی پایدار در اولویت اول قرار گرفت . نتایج بخش استنباطی و آزمون کروسکال والیس نشان داد اکثر پاسخگویان نظرات نزدیک به یکدیگر در اکثر گزینه های سیاستی داشته اند که انحراف معیا ر پایین مربوط به هر سیاست و نتایج آزمون توافق سنجی مبین آن بوده است . بطوریکه در حدود بیش از 85 درصد گزینه های سیاستی، بین سه گروه از پاسخگویان اتفاق نظر وجود داشته است

توسعه پایدار ، نیازسنجی، سیاست های پایدار، تبیین سیاس تها، کشاورزی پایدار