ارزیابی کمی و کیفی مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران در دورهزمانی 87-1385

مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران به عنوان یکی از مجلات تخصصی علوم ترویج و آموزش کشاورزی است که توسط انجمن ترویج و آموزش کشاورزی چاب می شود هدف این پژوهش ارزیابی کمی و کیفی این مجله در دوره زمانی 87-1385 است بدین منظور با استفاده از روش تحلیل محتوا از 7 شاخص: مشارکت نهادها، ویژگیهای مولفین، سهم موضوعی مقالات، محدوده مکانی تحقیقات، روشهای تحقیق مورد استفاده منابع و ماخذ و مشارکتهای گروه های علمی تخصصی استفاده شده است نتایج نشان میدهد که دراین دوره زمانی 5 شماره که ح اوی 45 مقاله از 129 محقق 105 محقق مرد و 14 محقق زن بود منتشر شده است سایر نتایج این تحقیق عبارت هستند از: دانشگاه های تربیت مدرس و شیراز بیشترین سهم را در مقالات به چاپ رسیده مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران دارند محققان و پژوهشگران با درجه کارشناسی ارشد بیشترین سهم را درم قالات چاپ شده در مجله دارند.دانش آموختگان کشاورزی و بازار کار مهمترین موضوع مورد علاقه محققان و مسئولان مجله است مقالات چاپ شده در سال 87 فقط جلد 4 شماره 1 نسبت به سال 85 دارای تنوع بیشتری از نظر موضوعی هستند استان تهران محدوده جغرافیایی اکثریت تحقیقات چاپ شده است روش تحقیق توصیفی - همبستگی بیشترین روش تحقیق ذکر شده در بخش روش پژوهش می باشد نویسندگان مقالات چاپ شده در مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی در دوره زمانی موردنظر بطور میانگین به 11 منبع لاتین و 10 منبع فارسی استناد کرده اند گروه ترویج و آموزش کشاورزی با توجه به ماهیت مجله بیشترین سهم مقالات چاپ شده را نسبت به سایر گروه ها به خود اختصاص داده است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران ، روند کمی و کیفی