تاثیرات بیماری دیابت بر سیستم ایمنی

زمانی که در بدن افراد میزان قند خون افزایش می باید، سلول های بتای جزایر لانگرهانس، هورمون انسولین را که هورمون پائین آورنده قند خون می باشد، ترشح می کنند. زمانی که این هورمون ترشح می شود، اثرات گلوکاگون و اثرات مواد شیرین و دارای کربوهیدرات، خنثی شده و میزان قند خون به حالت عادی خود بر می گردد. اگر در اثر اختلالات متابولیکی میزان انسولین کافی در بدن تولید نشود و یا بدن به انسولینی که در پانکراس تولید می شود مقاوم، گلوکاگون از حالت کنترل خود خارج شده و نیز اثرات مواد قندی و دارای کربوهیدرات هم خنثی نمی شود. در این وضیعت، حالتی به نام هایپر گلیسمی حاد یا به عبارتی دیگر دیابت رخ می دهد.. دیابت شامل گروهی از اختلالات متابولیک همراه با افزایش قند خون است. افزایش قند خون در طولانی مدت موجب آسیب اعضای مختلفی مثل چشم، قلب، کلیه و اندامها می شود. برای کاهش قند خون رعایت برنامه غذایی، ورزش و مصرف داروهای پایین آورنده قند خون موثر است. بیماری دیابت یکی از بیماری هایی است که در سال های اخیر اپیدمی زیادی داشته است و دیابت نوع ۱ یا همان دیابت جوانی در میان بیماری های ارثی و بیماری هایی که ژنتیک در آن دخیل است، بیشترین آمار ابتلا را دارد. و دیابت نوع ۲ نیز، بیشترین عامل ابتلا به بیماری های عروق محیطی و قطع عضو می باشد. مصرف دارو های پائین آورنده قند خون نیز، عوارض های خطرناکی دارد.با ابتلا به بیماری دیابت، خطر ابتلا به بیماری هایی مانند نوروپاتی، رتینوپاتی، بیماری های عروق کرونری، بیماری های عروق محیطی و...... در کمین ما باشد که هریک از این بیماری ها و اختلالات اثرات منفی بر دستگاه ایمنی وسایر دستگاه ها داشته باشند

کلیدواژه ها:

دیابت ، انسولین ، نوروپاتی ، رتینوپاتی