مردم نگاری هنر گرافیتی و دیوارنگاری شهری در مناطق تهران(منطقه ۵ و۱۲)

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 146

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EMCONF08_276

تاریخ نمایه سازی: 25 آبان 1400

چکیده مقاله:

گرافیتی نوعی هنر رسانه ای است که گروه های سیاسی به حاشیه رانده شده یا محروم از امکانات و تبلیغات رسمی برای بیان عقاید و دیدگاه های خود از آن بهره می گیرند . این هنر برای اولین بار در دهه ۸۰ میلادی در نیویورک به صورت رسمی معرفی شد . نمونه های موجود گرافیتی در ایران ، پیوندی پنهان با دیگر عناصر سبک زندگی هنرمندان آن در شهر های بزرگ از جمله تهران است . از لحاظ سبک ، مضامین و عناصر نشانه شناسی بیشتر گرافیتی هنر انتقادی محسوب می شود . دیوارنگاری از جمله هنرهای شهری است که از ظرقیت ها و کارکردهای شهری و ساختار فرهنگی و تاریخی قبل توجهی برخوردار است . نقش هویت ساز دیوار نگاری شهری از طریق شناسایی کارکردهای آن در حوزه های پیرامونی اش شامل دیوار نگاری در نمای عمومی شهر تهران ، هم زمان با انقلاب اسلامی ایران و پس از آن گسترش چشم گیری یافت . آثار دیواری توسط خود مردم و هنرمندان مردمی به صورت خود جوش و براساس نیازهای جامعه شکل گرفتند . پژوهش حاضر مقایسه گرافیتی شهرک اکباتان از نظر سبک ، مضامین با محله های منطقه ۱۲ انجام می دهد وبارزترین وجه گرافیتی هر کدام مورد بررسی قرار گرفته است .در سال های اخیر برنامه ریزان و طراحان شهری به هنر عمومی – هنری که در قلمرو عمومی وجود دارد . اگرچه هنر عمومی ، به عنوان هنر تلفیق شده با فضای عمومی شهرها که در پارک های شهری ، خبابان ها ، ساختمان های عمومی و مجموعه های مسکونی اتفاق می افتد ،مفهوم جدیدی نیست ، اما برنامه ریزان و طراحان شهری دردودهه اخیر توجه چشم گیری داشته اند .وارنر ) ۲۰۰۷ ( بر اهمیت فضا برای جوانان و نشان دادن فرهنگشان تاکید می کند و آن را محل منازعه میان فرهنگ رسمی و خرده فرهنگ های جوانان می داند . گاهی گرافیتی در ارتباط تنگاتنگی با ایدئولوژی قرار دارد و ممکن است یک ایدئولوژی را زیر سوال ببرد یا خود حامی ایدئولوژی دیگر باشد .

نویسندگان

مهسا گلشنی

کارشناسی ارشد دانشگاه باهنر کرمان