بررسی ویژگیهای جهان آرمانی نظامی در اقبالنامه

دنیای ایده آل که اغلب با نام آرمانشهر از آن یاد میشود نمادی از یک واقعیت آرمانی و بدون کاستی است. همچنین میتواند نمایانگر حقیقتی دست نیافتنی باشد. پیشینه به کارگیری چنین مفهومی به هزاره دوم قبل از میلاد میرسدمثلا، در حما سه گیلگمیش، توصیفی از یک به شت زمینی به د ست داده شده ا ست. اندیشه جهان مطلوب، یک اندیشه بنیادی فل سفی ا ست که ریشه آن را باید در نظریه مثل" افلاطون جستجو نمود. در تمام اعصار و دوره ها، زبان شعر، ابزاری برای انتقال آمال و آرزوها و حتی ایده آل های خود شاعر و مردمی بوده است که شاعر در میانشان میزیسته است.گاه شاعران به عنوان واکنشی در برابر نابسامانیهای اجتماعی و سیاسی خواه به وضوح و خواه به کنایه به توصیف دنیای مطلوب و آرمانی خود پرداخته وآن را در شعر خویش منعکس نموده اند.این تحقیق به روش تحلیل متون، برآن ا ست که به برر سی جهان مطلوب نظامی شاعر قرن ششم در اقبل نامه بپردازد و ویژگیهای این دنیای ایده آل را روشن سازد. نتایج تحقیق نشانگر آن است که نظامی در توصیف جهان مطلوبش، کاستیهای جهان واقعی را در نظر داشته و شکل بدون نقص جامعه اش را به عنوان اتوپیای خود معرفی کرده است.

کلیدواژه ها:

ادب فارسی ، نظامی ، اقبالنامه ، سرزمین آرمانی