ارزیابی زیستگاه پایکای افغانی (Ochotona rufescens) با استفاده از روش های رگرسیون منطقی دوتایی و HEP (مطالعه موردی: منطقه حفاظت شده لشگردر، همدان)

 امروزه بیش ترین تخریب های محیط زیستی متوجه زیستگاه ها است. از این رو، نیاز به روش هایی است که به کمک آن ها بتوان زیستگاه ها را ارزیابی کرد و در گذر زمان افت کیفیت آن ها را به دست آورد . در این تحقیق زیستگاه پایکای افغانی (Ochotona rufescens) با استفاده از دو روش رگرسیون منطقی دوتایی (Binary logistic regression) و Habitat (HEP) Evaluation Procedure انجام شد و در انتها نتایج حاصل از این دو روش با هم مقایسه گردید. فاکتورهای عمده ای که بعنوان متغیر زیستگاهی برای ارزیابی زیستگاه گونه مد نظر و مورد سنجش قرار گرفتند عبارت از: میانگین شیب غالب، جهت جغرافیایی، ارتفاع و پوشش زمین بودند. نتایج حاصل از هرو دو روش مدل سازی حاکی از آن بود که متغیر پوشش زمین نقش مهمی در مطلوبیت زیستگاه پایکا دارد و زیستگاه مطلوب این گونه را مناطق صخره ای و پرتگاه هایی با شیب بیش از ۳۰ درجه، با فاصله کم بین صخره ها تشکیل می دهند. هم چنین جهت ترجیحی این گونه با فاصله زیادتر از شمال جغرافیایی و بیش تر جهت شرقی و جنوبی است. نتایج نشان دادند که نقش ارتفاع بسته به سایر متغیرها می تواند مثبت یا منفی باشد و معمولا پایکاها در این منطقه در ارتفاعی بین ۲۱۰۰ تا ۲۳۰۰ متر زیست می کنند. هم چنین مدلی برای مطلوبیت زیستگاه (HSI) پایکا و هم چنین مدل هایی برای پیش بینی حضور این گونه ارایه گردیده است.  

کلیدواژه ها:

ارزیابی زیستگاه ، پایکا ، روش HEP ، رگرسیون منطقی دوتایی ، پوشش زمین ، لشگردر ، همدان ، ایران