سنجش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی بعنوان بایومارکر آلودگی نفتی در ماهیان گل خورک Periophthalmus waltoni در سواحل بوشهر (خلیج فارس)

خلیج فارس به دلیل دارا بودن ذخایر عظیم نفتی و اثرات سو ناشی از آن نیز منطقه ای آلوده به شمار می رود که می تواند پیامدهای سو زیست محیطی بسیاری را برای موجودات زنده موجود و نیز حلقه های بالاتر زنجیره غذایی مانند انسان به همراه داشته باشد، لذا پایش مداوم موجودات ساکن در این محیط دارای اهمیت می باشد و نیازمند روش های ساده و مقرون بصرفه است. در این تحقیق بایومارکرهای آنزیمی آنتی اکسیدانی کاتالاز (CAT) و گلوتاتیون رداکتاز (GR) در کبد ماهی گل خورک Periophthalmus waltoni در سه ایستگاه خور سلطانی، جزیره شیف و بندر عامری در منطقه بوشهر نشان دهنده فعالیت بالا و تفاوت معنی دار (P < ۰/۰۵) این آنزیم ها در منطقه خور سلطانی نسبت به دو ایستگاه دیگر بودند. اگر چه تفاوتی میان دو جنس نر و ماده در هر یک از ایستگاه ها دیده نشد. داده های حاصل از سنجش هیدروکسی پیرن در صفرای ماهیان سه ایستگاه نشان از مواجهه ماهیان خور سلطانی با بار بالای آلاینده های نفتی داشت (P < ۰/۰۵) که این سه بایومارکر تاییدی بر نتایج یکدیگر بودند و می توانند در مطالعات بعدی نیز مورد استفاده و سنجش قرار گیرند.  

کلیدواژه ها:

بایومارکر ، کاتالاز ، گلوتاتیون رداکتاز ، آلودگی نفتی ، گل خورک ، خلیج فارس