الگوی راهبردی تبدیل کتابخانه های دانشگاهی به سازمان های یادگیرنده در هزاره سوم (مطالعه موردی: کتابخانه های دانشگاه آزاد اسلامی)

هدف: پژوهش حاضر ارائه الگوی راهبردی تبدیل کتابخانه های دانشگاهی به سازمان های یادگیرنده (مطالعه موردی: کتابخانه های دانشگاه آزاد اسلامی) بوده است. روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و به روش آمیخته اکتشافی (کیفی و کمی) انجام شده است. جامعه آماری شامل۱۵ نفر از خبرگان متخصص علم اطلاعات و دانش شناسی در بخش کیفی و کارکنان و مدیران کتابخانه های دانشگاه آزاد اسلامی در کل کشور برای بخش کمی بودند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی، پرسشنامه دلفی نیمه ساختارمند و در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته با ۳۹ گویه مستخرج از فرایند دلفی فازی بود. داده های کیفی با تکنیک دلفی در سه فاز گردآوری شد و برای داده های کمی، تحلیل عاملی تاییدی و تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری با نرم افزار PLS، برای ارائه مدل پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: بارهای عاملی شاخص های مدل الگوی راهبردی تبدیل کتابخانه های دانشگاه آزاد اسلامی به سازمان یادگیرنده، همگی بالاتر از ۶/۰ (محدوده قابل قبول) قرار داشته که حاکی از تاثیرگذاری شاخص ها در شکل گیری مولفه های مدل بوده است. با توجه به ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی، مقدار AVE برابر با ۵/۰ بوده، لذا تمامی معیارها در متغیرهای پنهان پژوهش، در محدوده قابل قبول قرار داشته اند. با اطمینان ۹۹ درصد، مناسب بودن وضعیت برازش مدل های اندازه گیری مولفه های پژوهش مورد تایید قرار گرفت. پس از اجرای مراحل دلفی، ۷ مولفه و ۳۹ شاخص باقی ماند. نتایج آزمون t در بخش کمی نشان داد که بین وضعیت مطلوب و وضعیت موجود در همه مولفه های تبدیل کتابخانه های دانشگاه آزاد اسلامی به سازمان های یادگیرنده، تفاوت معناداری وجود داشته و وضعیت موجود نسبت به وضعیت مطلوب در حد پایین تر از متوسط قرار دارد. نتیجه گیری: با توجه به برازش مناسب، الگوی تبدیل کتابخانه های دانشگاه آزاد اسلامی به سازمان های یادگیرنده با مولفه های یادگیری مداوم، یادگیری گروهی، توانمندسازی، رهبری راهبردی، پرسشگری و گفتگو، تفکر نظام گرا و ادغام سیستم ها ارائه شده است.  .  

کلیدواژه ها:

کتابخانه های دانشگاهی ، سازمان های یادگیرنده ، دانشگاه آزاد اسلامی ، یادگیری سازمانی