عبدالله مجیدی
اکبر قهرمانی
علی اکبر محمودآبادی

این مقاله به بررسی رابطه بین ابعاد توانمند سازی و امنیت شغلی کارکنان دانشگاه علوم انتظامی می پردازد. در این راستا دو متغیر توانمندسازی کارکنان (شامل ۵ بعد: احساس شایستگی، احساس موثر بودن، احساس اعتماد، احساس استقلال در کار و احساس معنی دار بودن) و امنیت شغلی کارکنان مورد سنجش و تحلیل قرار گرفت. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی بوده و از پرسشنامه ای که روایی و پایایی آن مورد تایید بوده جهت جمع آوری داده ها استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان دانشگاه علوم انتظامی بوده که به روش تصادفی ساده نمونه ای به تعداد ۲۰۰ نفر از آنها انتخاب شده. از مجموع ۲۰۰ پرسشنامه توزیعی در نمونه آماری ۱۸۰ پرسشنامه برگشت داده شد. روش آماری مورد استفاده در این تحقیق آزمون همبستگی گشتاوری پیرسون می باشد. در پایان در جهت پاسخ دهی به سوالات تحقیق نتایج زیر به دست آمده است: به طورکلی بین توانمندسازی و امنیت شغلی کارکنان دانشگاه علوم انتظامی رابطه معنی داری وجود داشت ولی رابطه ابعاد توانمندسازی و امنیت شغلی به شرح زیر می باشد.بین احساس شایستگی، احساس اعتماد، احساس موثر بودن، احساس استقلال و احساس معناداربودن با امنیت شغلی کارکنان دانشگاه علوم انتظامی رابطه معناداری وجود دارد.

توانمندسازی / امنیت شغلی / دانشگاه علوم انتظامی/ سازمان/ کارکنان