بررسی روند تغییرات برخی از فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی در استخرهای پرورشی میگوی پاسفید غربی (Litopenaeus vannaemi)
- سال انتشار: 1391
- محل انتشار: مجله علمی شیلات ایران، دوره: 21، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_ISFJ-21-2_011
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 235
نویسندگان
چکیده
بدنبال معرفی میگوی پاسفید غربی (Litopenaeus) به صنعت تکثیر و پرورش کشور توسط سازمان شیلات ایران، پست لاروهای این گونه در سال ۱۳۸۵ در استخرهای خاکی واقع در سایت های پرورش میگوی استان بوشهر و چوئبده آبادان در استان خوزستان با موفقیت پرورش یافت. با توجه به اهمیت بررسی کیفیت آب ورودی به استخرها و پساب خروجی تعداد ۱۱ ایستگاه در این سایت در نظر گرفته شد. از این تعداد ۲ ایستگاه در رودخانه بهمنشیر، ۲ ایستگاه بر روی کانال های آبرسانی C۴ C۵، ۶ ایستگاه روی مزارع فعال پرورش میگو در مجاورت کانال های آبرسانی C۴ و و ۱ ایستگاه در پساب خروجی از استخرها انتخاب گردید. نمونه برداری از تیر ماه تا مهر ماه سال ۱۳۸۷ و در طول زمان پرورش به مدت سه ماه بطول انجامید. نمونه برداری از فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی بصورت دو هفته یکبار و در مجموع به تعداد ۶۶ نمونه انجام شد. اندازه گیری برخی از پارامترها از قبیل دما و pH HACH و اندازه گیری سایر پارامترها مانند اکسیژن، BOD۵، شوری، سختی کل، نیترات، نیتریت، فسفات و کدورت پس از انتقال نمونه به آزمایشگاه و با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر و روشهای استاندارد صورت گرفت. نتایج حاصل از آنالیز پارامترهای فیزیکی و شیمیایی در ایستگاههای مورد بررسی نشان داد که بیشترین میزان اکسیژن محلول (ppm۴۳/۱۱)، فسفات (ppm۹۳/۳)، نیترات (ppm۴/۸) و TSS(کل مواد جامد)(ppm۵۰۴۸) نیتریت (ppm۱۸/۰) و pH (۴/۸) BOD۵ (ppm۳۹/۱۰) بود. مقایسه مقادیر اندازه گیری شده در این مطالعه با استانداردهای موجود حاکی از آن است که بغیر از مقادیر فسفات، نیترات و TSS اندازه گیری شده در رودخانه سایر پارامترها با استانداردهای ارائه شده مطابقت داشته است و عموما آب ورودی اختلاف عمده ای نسبت به آب خروجی خارج شده از حوضچه های پرورشی نداشته و در حد مجاز بوده است.در محل و با استفاده از دستگاه C۵و vannameiکلیدواژه ها
Shrimp farm, Water quality, Pollution, Khuzestan provinces, Persian Gulf, مزارع پرورش, کیفیت آب, آلودگی, استان خوزستان, خلیج فارساطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.