ثمانه اصغری
محمدرضا احمدی
فلورا محمدی زاده
کیوان اجلالی

به منظور بررسی تنوع ، پراکنش و تراکم دوکفه ایها و شکم پایان سواحل ایرانی دریای عمان( از تنگه هرمز تا خلیج گواتر) هر ۳۰ مایل دریایی تعداد ۱۰ ایستگاه ثابت نمونه برداری انتخاب گردید. نمونه برداریها از اعماق ۴۰-۱۰ متر به انجام رسید. در بررسی های انجام شده در مجموع تعداد ۴۳ جنس متعلق به ۱۹ خانواده از دوکفه ای ها و تعداد ۷۱ جنس متعلق به ۴۳ خانواده از شکم پایان مورد شناسایی قرار گرفتند. خانواده های Lucinidae با ۵۵% ، Nuculidae با ۱۳% ، Tellinidae با ۷% ، Veneridae با ۵% و Yoldiidae با ۵% به ترتیب خانواده های غالب دوکفه ای ها را تشکیل دادند و خانواده های غالب شکم پایان از نظر درصد فراوانی به ترتیب شامل Nassaridae با ۲۷% ، Retusidae با ۱۶% ، Pyramidellidae با ۱۲% ، Cyclostrematidae با ۸% و Scaphandridae با ۷% بودند. نتایج نشان داد که فراوانی دوکفه ایها و شکم پایان در دریای عمان، تحت تاثیر بادهای موسمی جنوب غربی اقیانوس هند قرار دارد، بطوریکه فراوانی دوکفه ایها پس از مانسون تابستانه کاهش و فراوانی شکم پایان افزایش می یابد.

ماکروبنتوز, مانسون, دریای عمان, نرم تنان