پژوهشی در سفالگری دوران اسلامی معرفی و نقد کتاب سفالینه گونه موسوم به کوباچه

سفال یکی از وجوه برجسته صنعت دوران اسلامی است که در طول این دوران با پیشرفت­های چشم­گیری در فن تولید و تزئین همراه بود. با توجه به شواهد باستان­شناختی سفال گونه موسوم به کوباچه داری حوزه پراکنش گستره­ای بوده که از خراسان تا تبریز در ایران و حتی مناطقی خارج از مرز­های فعلی ایران در کشور­هایی هم­چون آذربایجان، را شامل می­شود. کتاب «سفالینه گونه موسوم به کوباچه» جدیدترین و شاخص­ترین اثر تالیفی پیرامون این گونه سفالی است که به ابعاد باستان­شناختی آن می­پردازد. برای نقد این کتاب، نگارندگان نخست به بررسی جنبه های ساختاری و روند بیان مطالب کتاب پرداخته و سپس محتوای آن را مورد بررسی قرار دادند. از جمله نقاط قوت کتاب می توان به تمرکز بر وجوه مختلف باستان شناختی این گونه سفالی اشاره کرد. در کنار این نقاط قوت، اما می توان گفت که کتاب از نظر ساختاری اگر در مستندنگاری فصول و ارجاعات دقیقتر می شد، بیشتر می توانست نظر مخاطبان را جلب کند. از سوی دیگر کتاب از نظر محتوایی در گونه­شناسی و طبقه­بندی سفالها دارای کاستی هست و نویسنده محترم کتاب می­تواند در ویرایش­های بعدی نسبت به رفع این کاستی­های محتوایی اقدام کند.

کلیدواژه ها:

باستان شناسی ، سفال ، گونه کوباچه ، دوره صفوی