اثربخشی درمان شناختی_رفتاری هیجان مدار بر بدتنظیمی هیجانی و پرخاشگری در کودکان با نافرمانی مقابله ای

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی رفتاری هیجان مدار (ECBT) بر راهبردهای منفی و مثبت تنظیمهیجان و پرخاشگری در کودکان دارای اختلال نافرمانی مقابله ای مورد بررسی قرار گیرد. در همین راستا، تمامیدانش آموزان بین ۸ تا ۱۲ ساله مدارس ابوذر شهر تهران در سال تحصیلی ۹۶-۹۷ با پرسشنامه ی علائم مرضی کودک و نیز مصاحبه ی بالینی مورد غربال-گری اختلال نافرمانی مقابله ای قرار گرفتند که نمونه ای به حجم ۳۴ نفر به روشدر دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش گمارش شدند. سپس به گروه آزمایش آموزش۱۲ جلسه ای ECBT ارائه شد و برای سنجش متغیرها در مراحل پژوهش از پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان و پرسشنامه پرخاشگری شهیم استفاده گردید و داده های حاصل با تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکووا) و بهره گیری از نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ تجزیه و تحلیل شد. تجزیه و تحلیل ها نشان داد ECBT می توان موجب افزایش راهبردهای مثبت تنظیم هیجان می شود. همچنین درمان مذکور میتواند سبب کاهش پرخاشگری و راهبردهایمنفی تنظیم هیجانی شود. تحلیل ها نشان داد که مولفه های پرخاشگری یعنی پرخاشگری جسمانی، کلامی و واکنشینیز در اثر مداخله با کاهش همراه بوده است. ECBT به جهت کاهش رفتارهای ناسازگار پرخاشگری ناشی از اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان اثربخش بوده است. همچنین ECBT به جهت بهبود استفاده از راهبردهای مناسب (کاهشراهبردهای منفی و افزایش راهبردهای مثبت تنظیم هیجان) اثربخش است. بنابراین مهارتهای کنترل خشم ومواجهه با آن در قالب این نوع از درمان میتواند ارتقا یابد که این خود سبب کاهش مشکلات پرخاشگری و مشکلاتهیجانی و رفتاری است. به همین جهت ECBT با تاکید بر ظرفیت های درونی فرد به جهت عمل موثر در محیط و استفاده از آن ظرفیت ها به بهترین شکل ممکن سعی دارد که راهکاری مفید را ارائه دهد که فرد با شرایط محیط با سازگاری و بدون تشویش روبه رو شود.

کلیدواژه ها:

تنظیمی هیجان ، پرخاشگری ، نافرمانی مقابله ای