ارزیابی موانع گردشگری پزشکی در استان سیستان و بلوچستان: (یک مطالعه کیفی)

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 247

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MSEMSMED14_052

تاریخ نمایه سازی: 24 آبان 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: جهانی شدن بهداشت و درمان منجر به شکل گیری نوع جدیدی از گردشگری تحت عنوان گردشگری سلامت شده است. در این بین گردشگری پزشکی به عنوان شاخه ای از گردشگری سلامت نسبت به سایر شاخه ها به سرعت رشد کرده و بسیاری از کشورها در حال حاضر برنامه های مدونی برای توسعه و بهره برداری از آن دارند. استان سیستان و بلوچستان به عنوان یکی از استان های مرزی کشور، مستعد پیشرفت در زمینه گردشگری پزشکی است، لذا مطالعه حاضر به ارزیابی موانع توسعه گردشگری سلامت در استان سیستان و بلوچستان می پردازد.مواد و روش ها: این مطالعه کیفی بر روی ۱۷ نفر از خبرگان آشنا با صنعت گردشگری سلامت (مدیران بیمارستان و مدیران گردشگری) در استان سیستان و بلوستان در سال ۱۳۹۸ انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای نیمه ساختار یافته بود که از طریق بررسی متون، پژوهش های مشابه و مشورت با صاحب نظران در حوزه گردشگری سلامت تایید شد. پس از تصویب طرح در کمیته اخلاق دانشگاه پژوهشگران ضمن تعیین وقت قبلی به محل کار مدیران مراجعه و رعایت مسائل اخلاقی، مصاحبه انجام شد. تمام مصاحبه ها ضبط و روزانه بر روی کاغذ پیاده سازی می شد. در نهایت و به روش تحلیل محتوا کد گذاری انجام گرفت.نتایج: از عمده چالش های مهم موانع توسعه گردشگری سلامت از دیدگاه مدیران کمبود نیروی انسانی متخصص، ضعف برنامه های بازاریابی و تبلیغات، پیچیدگی های رعایت ارزش های گردشگران در مراکز درمانی، مسائل ناشی از تنوع فرهنگی گردشگران سلامت، نامناسب بودن خدمات بیمارستان های دولتی حتی برای بیماران داخلی، موازی کاری دستگاه ها و نهادها، وقت گیر بودن صدور ویزا و روادید، نبود پوشش بیمه بین المللی، تبلیغات کاذب در مورد امنیت استان، مشکلات زیر ساختی و حمل و نقل استان، عدم نوبت دهی و ارائه اینترنتی بود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر هر یک از این موانع در جلوگیری از توسعه گردشگری پزشکی در استان نقش اساسی داشته و به همراه شاخص های فرعی به عنوان موانعی برای توسعه این بخش عمل می کنند. با توجه به آثار مثبت توسعه گردشگری درمانی از قبیل توسعه زیرساختهای بهداشتی، افزایش تعداد بیمارستانهای استاندارد بین المللی، افزایش سطح خدمات و کیفیت، افزایش درآمدهای ارزی و جلوگیری از خروج نیروهای متخصص پزشکی و بهداشتی، بررسی و ارایه راهکار جهت توسعه این شاخه از گردشگریمی تواند در راستای اهداف برنامه های توسعه ای دولت جمهوری اسلامی ایران قرار گیرد. بر این اساس جلب همکاری نهادهای ذی ربط در حوزه پزشکی سلامت، همچون دانشگاه علوم پزشکی و همچنین بخش خصوصی در دو حوزه گردشگری و سلامت نقش مهمی در توسعه گردشگری سلامت در استان ایفا می کند. نتایج این پژوهش منجر به شناخت برخی موانع توسعه گردشگری سلامت در این استان شد و بر اساس آن، تدابیری در راستای رفع موانع در این صنعت و در نهایت جذب بیشتر گردشگر سلامت، ارایه گردید

نویسندگان

محمد خمرنیا

دکترای تخصصی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، مرکز تحقیقات ارتقاء سلامت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران

عزیزالله اربابی سرجو

دانشیار پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات پرستاری جامعه، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران

عزیزالله بلیده ای

کارشناس ارشد مدیریت خدمات بهداشت و درمانی، مرکز تحقیقات ارتقاء سلامت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران

مصطفی پیوند

کارشناس ارشد اپیدمیولوژی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران