ارزیابی رابطه غلظت فلزات سنگین با ظرفیت های ریوی در کارگران کارگاه جوشکاری آرگون در یک صنعت غذایی

زمینه و هدف: فلزات سنگین از آلاینده های خطرناک هوا بوده که اثرات فیزیولوژیک زیادی بر انسان داشته و به علت تجمع پذیری در بافت های مختلف بدن باعث اختلال در سیستم های تنفسی، عصبی، کلیوی، گوارشی و قلبی_عروقی می گردد. عمده ترین راه ورود فلزات سنگین در محیط های شغلی تنفس هوای آلوده به این فلزات است لذا هدف از این مطالعه بررسی رابطه غلظت فلزات سنگین بر بیماری های تحدیدی و انسدادی ریه در کارگاه جوشکاری آرگون در یک صنعت غذایی می باشد.روش کار: برای تعیین میزان مواجهه با فیوم کل، از روش NIOSH ۷۳۰۰ استفاده شد. نمونه برداری با استفاده از فیلتر PVC با قطر ۳۷ میلی متر و پور سایز ۰.۸ میکرون با هولدر CLOSED FACE و در ساعات مختلف شیفت کاری انجام گردید. پمپ نمونه برداری در دبی ۲ لیتر بر دقیقه با استفاده از دستگاه دیجیتال DRYCAL کالیبره شد. به منظور بررسی اثرات فیوم های فلزات سنگین بر ریه، برای همه کارگران تست اسپیرومتری انجام شد.یافته ها: یافته ها نشان دادند که غلظت آلومینیوم، کادمیوم، کبالت، کروم، مس، آهن، منگنز، منیزیم، مولیبدن، سدیم، نیکل، قلع، تیتانیوم و روی زیر حد مجاز است اما غلظت سرب بالاتر از حد مجاز است. آنالیز آماری نتایج اسپیرومتری نشان داد که میانگین ظرفیت های ریوی کارگران جوشکاری از گروه شاهد کمتر است (p<۰.۰۵).نتیجه گیری: توجه بهداشتی بیشتر به کارگران در معرض فیوم های فلزی و کنترل های مهندسی یا مدیریتی این آلاینده ها مورد نیاز است. راه های کنترلی موثر شامل بازرسی و پایش هوای تنفسی کارگران، آموزش، اجرای برنامه های حفاظت تنفسی، تهویه موضعی، انجام معاینات شغلی دوره ای، توسعه و اجرای روش های کاری صحیح و ایمن و در نهایت ارزیابی مجدد بعد از اجرای روش های کنترلی می باشد.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، ظرفیت ریوی ، جوشکاری ، اسپیرومتری