بررسی تاثیر ریزپوشانی با صمغ فارسی بر زنده مانی باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در طی نگهداری در شرایط یخچالی

پروبیوتیک ها فواید مفید مختلفی دارند اما از ثبات ضعیفی برای استفاده در غذا و شرایط نگهداری برخوردار هستند. ریزپوشانی یک روش معمولبرای بهبود زنده مانی باکتری های پروبیوتیک در برابر تنش های محیطی است. در این پژوهش به بررسی زنده مانی باکتری لاکتوباسیلوساسیدوفیلوس ریزپوشانی شده با بهره گیری از صمغ فارسی به روش امولسیون دوگانه و فرم آزاد آن میپردازیم. هدف از این مطالعه ۱) مقایسه یمیزان زنده مانی باکتری های ریزپوشانی شده و آزاد در طی دوران نگهداری در شرایط یخچالی ۲) بررسی اثر محافظت کنندگی صمغ فارسیبود. ابتدا از باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس سوسپانسیون میکروبی با غلطت ۴ مک فارلند تهیه شد سپس با استفاده از امولسیفایر(DATEM, PGPR) در زوغن پراکنده شد در مرحله ی بعد برای تهیه امولسیون دو گانه از این مخلوط با نسبت مناسب درون محلول صمغفارسی تزریق شد. بازده ریزپوشانی ۸۸ % بود. و بعد از ۲۸ روز نگهداری در دمای ۴ درجه ی سانتیگراد تعداد سلول های زنده باکتری ها درونریزپوشینه ها ۰.۶±۸.۵۳ LogCFU/ml بود و تعداد باکتری های به فرم آزاد ۰.۲±۵.۸ LogCFU/ml بود. در آخر نتیجه گرفته شد که روشامولسیون دوگانه با استفاده از صمغ فارسی از باکتری لاکتوباسیلوس اسیدو فیلوس در شرایط نگهداری محافظت می کند.

کلیدواژه ها:

ریزپوشانی ، امولسیون دوگانه ، صمغ فارسی