آپتین راهنورد - گروه محیط زیست، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
زهرا نظری - گروه محیط زیست، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران

وجود آلاینده های جهانی مانند فلزات سنگین مهمترین عامل در آسیب رساندن به سلامتی همه موجودات ساکن در کره زمین است،که به طور مستقیم یا غیرمستقیم با زنجیره غذایی مرتبط است. اصلاح فلزات سنگین با استفاده از روش های استاندارد معمولا سازگار بامحیط زیست نیستند زیرا منجر به انتشار مجموعه دیگری از آلاینده ها می شوند و علاوه بر این مقرون به صرفه نیستند. این امر منجربه افزایش تقاضا برای تصفیه زیستی شد. پالایش زیستی فرایندی است که به موجب آن آلاینده های آلی از نظر بیولوژیکی در شرایطکنترل شده تخریب می شوند. زیست پالایی استفاده از موجودات زنده به ویژه ریزجانداران برای تخریب آلودگی های محیطی به اشکالکمتر سمی است. این روش از باکتری ها و قارچ ها و گیاهان موجود در طبیعت برای تخریب یا سم زدایی مواد خطرناک برای سلامتیانسان یا محیط زیست استفاده می کند. ریزجانداران ممکن است در یک منطقه آلوده بومی باشند یا از جای دیگری جدا شده و به محلآلوده آورده شوند. تصفیه زیستی تنها در مواردی امکان پذیر است که شرایط محیطی اجازه رشد و فعالیت میکروبی را بدهند. کاربرد آناغلب شامل دستکاری پارامترهای محیطی است تا رشد و تخریب میکروبی را با سرعت بیشتری انجام دهد. از آنجا که فاضلاب صنایعمختلف در رودخانه های مجاور رسوب می کند، بنابراین گیاهان آبزی مورد مطالعه بیشتری قرار می گیرند تا برای حذف تمام این فلزاتسنگین استفاده شود.

زیست پالایی، فلز سنگین، آلودگی، گیاه پالایی